Lezersrecensie
Een dun verhaaltje over begeerte, onleesbaar gemaakt door heel veel bombast
Ja, dit wordt een heel andere recensie dan de beide voorgaande. Beide recensenten hebben het boek voldoende ingeleid dus dat doe ik niet nog een keer.
Het verhaal is eenvoudig: jongeman wordt verliefd op oudere vrouw en raakt door haar geobsedeerd.
Pierre Michon, nu 79 jaar, schreef deel één in de vorige eeuw en nu is er dus een vervolg. Twee delen in één boekje.
Hebt jij ooit gehoord van kallipygisch? Het betekent met een mooie kont.
Ken jij het woord creolen? Ik dacht aan mensen van gemengd ras, maar dat schrijf je met een hoofdletter.
Creolen zijn oorringen. Karpatisch? Tuurlijk, de Karpaten liggen in Roemenië, maar we hebben het hier over de Dordogne.
Het verhaal speelt zich af in de vroege jaren 60, de taal is daar min of meer aan aangepast, al zou ik die taal eerder archaïsch noemen en dat woord associeer ik dan eerder met 1900. Consistent is Michon echter niet, stijltechnisch vliegt hij regelmatig uit de bocht.
Een dun verhaaltje, helemaal niet interessant, slechts 135 bladzijden, maar wel met ellenlange zinnen. Ik zal er één aanhalen ter illustratie, meer breng ik trouwens ook niet op gezien de lengte.
blz 35
Boven de bossen uit klonk de jammerkreet van wolven die een mooi slachtoffer dat je dierbaar is verslinden; de stok op die schouders leek me geschikt voor andere prooien: in plaats van rossig haar meende ik koude kousen te zien, afgestroopt door de hangende houding, en daaronder, gekneveld, pikzwart en onverbloemd, schaamhaar schuimend aan de vlezige dijen van dat loeder.
Denk nu niet dat ik deze zin met zorg heb uitgekozen. Eigenlijk zijn alle zinnen zo en vaak nog veel langer. Het is complete wartaal in mijn ogen. Ik heb het hele boekje uitgelezen omdat het dun is en vanwege die twee lovende recensies. Het behoeft geen betoog dat het lezen van dit verhaal geen genoegen was.
Mij bekroop al lezende een nogal gênante gedachte: waarom schrijft een oude man over lust en begeerte en dan niet lyrisch maar plat. Wat beoogde hij? Ik dacht zelfs even, vieze oude man.
De vrouw gereduceerd tot lustobject. Waren we dat stadium inmiddels niet allang voorbij?
Het verhaal is eenvoudig: jongeman wordt verliefd op oudere vrouw en raakt door haar geobsedeerd.
Pierre Michon, nu 79 jaar, schreef deel één in de vorige eeuw en nu is er dus een vervolg. Twee delen in één boekje.
Hebt jij ooit gehoord van kallipygisch? Het betekent met een mooie kont.
Ken jij het woord creolen? Ik dacht aan mensen van gemengd ras, maar dat schrijf je met een hoofdletter.
Creolen zijn oorringen. Karpatisch? Tuurlijk, de Karpaten liggen in Roemenië, maar we hebben het hier over de Dordogne.
Het verhaal speelt zich af in de vroege jaren 60, de taal is daar min of meer aan aangepast, al zou ik die taal eerder archaïsch noemen en dat woord associeer ik dan eerder met 1900. Consistent is Michon echter niet, stijltechnisch vliegt hij regelmatig uit de bocht.
Een dun verhaaltje, helemaal niet interessant, slechts 135 bladzijden, maar wel met ellenlange zinnen. Ik zal er één aanhalen ter illustratie, meer breng ik trouwens ook niet op gezien de lengte.
blz 35
Boven de bossen uit klonk de jammerkreet van wolven die een mooi slachtoffer dat je dierbaar is verslinden; de stok op die schouders leek me geschikt voor andere prooien: in plaats van rossig haar meende ik koude kousen te zien, afgestroopt door de hangende houding, en daaronder, gekneveld, pikzwart en onverbloemd, schaamhaar schuimend aan de vlezige dijen van dat loeder.
Denk nu niet dat ik deze zin met zorg heb uitgekozen. Eigenlijk zijn alle zinnen zo en vaak nog veel langer. Het is complete wartaal in mijn ogen. Ik heb het hele boekje uitgelezen omdat het dun is en vanwege die twee lovende recensies. Het behoeft geen betoog dat het lezen van dit verhaal geen genoegen was.
Mij bekroop al lezende een nogal gênante gedachte: waarom schrijft een oude man over lust en begeerte en dan niet lyrisch maar plat. Wat beoogde hij? Ik dacht zelfs even, vieze oude man.
De vrouw gereduceerd tot lustobject. Waren we dat stadium inmiddels niet allang voorbij?
1
Reageer op deze recensie