Een licht en grappig boek waarin zwaardere thema's niet geschuwd worden

Het wonen op het platteland bestaat uit uitersten. In de zomer ervoer ik vaak volledige vrijheid: zoveel ruimte om het huis om me vrij te kunnen bewegen en avonden die eeuwig leken te duren. In de winter echter kon het donker, guur en soms ook gewoon eenzaam zijn. Als ik denk aan wonen in de polder, denk ik gelijk aan al die kilometers die ik in mijn leven heb afgefietst. Letterlijk door weer en wind, tot het schuim op mijn broek stond van de heftige regen (want ik ging als puber toch écht geen regenpak dragen) of de kou die door mijn handschoenen drong als ik in de winter weer eens mijn vaste veertien kilometer naar school heen en vervolgens weer terug moest fietsen. In mijn beleving waren dit barre tijden, de werkelijkheid zal vast wat milder zijn geweest. Feit blijft dat het soms best pittig was om in de herfst en winter zo afgelegen te wonen.

Zo afgelegen als de oma van Björk woonde ik gelukkig toch echt niet. In het boek 'De flat aan het einde van de wereld' besluiten de ouders van Björk om met haar en haar broer naar het eiland toe te reizen. Björk heeft haar oma nog nooit eerder ontmoet en is dan ook vol verwachting. Eenmaal daar aangekomen, blijkt haar oma helemaal niet te zijn zoals verwacht en ook het leven daar zorgt ervoor dat Björk van de ene verbazing in de andere valt. Als op een dag blijkt dat de laatste ferry is vertrokken en niet meer terugkomt tot de zomer bijna begint, moet Björk zich zien te redden op een plek waar ze eigenlijk liever niet wil zijn. En dat is nog helemaal niet zo makkelijk.

Wat heb ik genoten van dit verhaal, maar vooral: wat heb ik genoten van Björk. Het lukt de IJslandse schrijvers heel goed om een open personage neer te zetten. Björk is grappig, een flapuit die soms beter haar mond kan houden en tegelijkertijd is ze een meisje dat ook gewoon onzeker is en haar best doet om geliefd te worden. Dat complete beeld weten de schrijvers haarfijn neer te zetten. Je voelt haar ontreddering als de ferry vertrekt zonder het gezin en leeft met haar mee in haar zoektocht om oma's goedkeuring te krijgen. Dat haar pogingen niet altijd even goed uitpakken, kan leiden tot hilarische, maar ook soms pijnlijke situaties.

Wat ook fijn aan dit boek is, is dat er een heus mysterie opgelost moet worden. Er verdwijnen constant spullen en Björk is vastbesloten de dader te ontmaskeren. Als lezer had ik zo mijn vermoedens, maar het bleef werkelijk tot het einde spannend, ook omdat de zaak op een gegeven moment een bizarre wending neemt.

'De flat aan het einde van de wereld' is licht, grappig, maar gaat tegelijkertijd belangrijke thema's zoals eenzaamheid en het met zorg omkijken naar onze aarde niet uit de weg. Op de achterkant van het boek wordt het omschreven als een klassieker in wording. Of het die potentie waarmaakt zou ik niet met zekerheid kunnen zeggen, maar het is zeker origineel en een waardevolle toevoeging aan de vele kinderboeken die er al zijn.