De emoties zijn rauw - ik las het laatste stukje met ietwat vochtige ogen.

Beste Mevrouw Eva zag ik eind vorig jaar en begin dit jaar heel veel voorbij komen. En toen vond ik hem laatst in de kringloop! Ik wist eigenlijk niet zo heel veel van dit boek, maar had genoeg moois gelezen om hem mee te willen nemen!

Elias woont met zijn ouders in een welgestelde wijk. Als hij een verstandelijk beperkt broertje krijgt, veranderen de toch al moeizame verhoudingen binnen het gezin. Zijn vader wordt steeds gewelddadiger en zijn moeder is niet bij machte om hem en zijn broertje te beschermen. Elias kruipt meer en meer in een ouderrol. Hij neemt de zorg voor zijn broer op zich, bekommert zich om het welzijn van zijn moeder en is iedere dag bezig zijn vader te behagen. Buitenshuis houdt hij de schijn van een gelukkig gezin op. Hij vindt zijn toevlucht een paar straten verderop, in het houten huis van een ouder echtpaar.

Och. Dit was een ontroerend boekje. Wat een pijnlijk verhaal over Elias en zijn gezin. Het deed mij terugdenken aan Zomervacht (Jaap Robben) wat ik ook zo mooi vond.
De schrijfstijl van Valentijn de Heer vond ik mooi. De emoties zijn rauw - ik las het laatste stukje met ietwat vochtige ogen.