De meeste bewondering was voor het inlevingsvermogen van Murray tijdens het schrijven van de verschillende personages.

Gisteravond organiseerde ik weer een leesclub bijeenkomst en ditmaal bespraken wij het boek ‘De Bijensteek’ van Paul Murray.

De familie Barnes zit in de problemen. Het autobedrijf van vader Dickie draait niet meer; vrouw Imelda begint haar geluk elders te onderzoeken; dochter Cass besluit elke dag dronken te worden tot ze afstudeert; en zoon PJ maakt plannen om van huis weg te lopen.
Maar waarom is deze neergang begonnen? En wanneer? Was het de dag waarop Dickie op tienjarige leeftijd bevend voor zijn vader stond en leerde hoe hij een echte man moest worden? Of was het het auto-ongeluk twaalf maanden voor Cass’ geboorte? De verwoestende bijensteek die Imelda’s trouwdag verpestte?

Een dikke pil van ruim 800 bladzijdes. Het is niet niks, maar toch werd er vrijwel unaniem voor dit boek gekozen. Het verhaal intrigeert. De meesten van ons moesten even inkomen. De schrijfstijl is bijzonder en verandert ook nog eens per personage. We lazen het boek allemaal uit en konden samen concluderen dat het een neerslachtige, indrukwekkende roman is. De meeste bewondering was voor het inlevingsvermogen van Murray tijdens het schrijven van de verschillende personages. De stukken van Cass zijn 100% de ervaringen van een tienermeisje; iets dat tijdens het lezen misschien een gevoel van ongemak kan opwekken. Maar bewonderingswaardig dat Murray dat 50-jarige man op papier heeft weten te zetten!