Beknopt boek over een bizar stukje geschiedenis

Natuurrampen -als kind had ik hiervoor al een grote fascinatie. En tijdens het lezen van De schaduw van Tambora werd deze fascinatie weer goed gekieteld.

In april 1815 vond op het eiland Soembawa, in het toenmalige Nederlands-Indië, de grootste vulkaanuitbarsting sinds mensenheugenis plaats. Deze uitbarsting verbijsterde behalve de plaatselijke bevolking ook de koloniale overheersers. Het boek volgt de wolk die na de uitbarsting over de hele wereld heen trekt. Dröge beschrijft hoe men wereldwijd tegen het unieke fenomeen aankeek en hoe men het niet altijd als een natuurverschijnsel zag, maar vaak ook als een goddelijk teken.

Tijdens de Pabo greep ik iedere kans om lessen over natuurrampen te ontwerpen. Zo heb ik op de vliering onder andere een zelfgemaakte maquette van een vulkaan en- een kwartetspel over natuurrampen.

Ik vond het daarom zo leuk om weer met die interesse bezig zijn; ditmaal in de vorm van dit boek. Zoals Dröge dat zo goed kan, neemt hij je mee op reis. Ditmaal letterlijk rondom de aardbol want de invloed van deze uitbarsting was OVERAL. Mega interessant hoe dit zich heeft ontwikkeld en dus een absolute aanrader voor iedereen die nieuwsgierig is naar dit bizarre stukje geschiedenis.
Extra leuk vond ik het om een stukje over Mary Shelley en Frankenstein te lezen, aangezien ik dit boek vorig jaar las.