Bijzonder mooi

Gisteravond las ik ‘Een soort eelt’ uit en het voldeed absoluut aan mijn verwachtingen!

Tijdens de release, ongeveer een jaar geleden, heb ik het boek al veel voorbij zien komen, maar vond ik nog niet het moment om het zelf te lezen. Nu heb ik het gelezen en snap ik de lof voor dit boek volkomen!

De Nederlandse Sarlag is grotendeels in Mongolië opgegroeid en vertrekt als studente terug naar Nederland. Ze draagt een groot verdriet met zich mee, maar heeft veel talent om dat uit de weg te gaan. Gaandeweg wordt duidelijk wat dit verdriet veroorzaakt.
We switchen in dit verhaal tussen Nederland en Mongolië en de landschappen van beide omgevingen worden beeldend geschetst.

Dit boek vond ik prachtig! Rouw speelt een belangrijke rol in dit boek, maar door het magisch-realistische element is dit een werk geworden zoals ik nog niet eerder las. Het is vreemd, interessant, verdrietig...

Zonder dit boek te lezen had ik al zo’n vermoeden... maar nu... na het lezen van ‘Een soort eelt’, durf ik te gokken dat deze debuutroman een plekje op de Libris Langelijst van 2025 zal hebben.