Lees Shafak alsjeblieft!

Gisteravond hadden wij de laatste leesclub bijeenkomst van 2024. We bespraken ‘Er stromen rivieren in de lucht’ van Elif Shafak.

Ik keek onwijs uit naar deze bijeenkomst. Ik vond de nieuwste Shafak namelijk echt weer geweldig! Ik was benieuwd of de anderen hier ook zo over dachten...

Londen, 1840. Arthur raakt gefascineerd door het oude Mesopotamië en in het bijzonder door het epische Gilgamesj-epos, over een hooghartige held die pas tot inkeer komt wanneer hij alles kwijt is.
Turkije, 2014. De 10-jarige Narin moet vluchten voor isis, samen met haar oma, die uit een lange lijn van vrouwelijke zieners komt.
Londen, 2018. Zaleekhah vindt troost in haar onderzoek naar rivieren, en komt via een vriendin in aanraking met een bijzondere oude taal.
Wat de drie buitenstaanders door de eeuwen heen met elkaar verbindt, is het water, want: ‘Water bewaart alle herinneringen. Het zijn de mensen die vergeten.’

Wat een geweldig goed boek heeft Shafak weer weten neer te zetten. Mijn nieuwe favoriet! Dit boek kende zo ongelofelijk veel lagen. De drie verschillende tijdlijnen zijn ondergedompeld in details. Geschiedenis, scheikunde, maatschappelijk kwesties, godsdienst, oorlog, politiek, relaties... In ieder verhaal komt het terug. En toch weet Shafak de drie verhalen uiteindelijk toch weer samen te brengen tot een meesterlijk geheel.
Nou en daar was de volledige leesclub het dus met mij eens! De meest prachtige zinnen hebben wij uitgewisseld en de thematiek zorgde voor interessante gesprekken.

Mocht je (nog steeds niks) van Shafak hebben gelezen. Gaat dat alsjeblieft doen!