Heerlijk sprookje

Aan het begin sleepte het boek me helemaal mee. Dit was de magische wereld zoals in mijn dromen. Het verhaal vertelde zich als een sprookje met de constante dreiging van een kwaadaardig woud. Heerlijk.
Het bedrijven van magie speelt een grote rol in het boek. Ondanks de vele spreuken komt die magie wel geloofwaardig over. Van mij hoeft er niet persé zoveel getoverd te worden, maar in dit geval paste dat prima bij het verhaal.
De personages zijn goed neergezet. De "slechterikken" hadden ook veel goede eigenschappen en andersom. De imperfecties maakten ze nog sterker.
Ik begon me al een voorstelling te maken hoe ze erachter zouden komen dat ze allemaal een deel van het woud waren - op de manier waarop vele cellen een levend wezen vormen - en dat het woud de emoties en acties van de mensen spiegelde, aangezien ze er allemaal in geworteld waren. Dat je het woud niet moest vernietigen en platbranden, omdat je dan jezelf aanviel. Dus zouden ze het kwaad met liefde moeten bestrijden en de natuur koesteren. Het verhaal had alle potentie om heel spiritueel en filosofisch te eindigen, zonder dat dat zou irriteren. Het uiteindelijke echte einde viel me daardoor wel wat tegen. Helaas kwamen ook de andere meisjes niet meer langs in het verhaal.
Toch ben ik heel blij dat ik dit boek heb opengeslagen.