Mist helaas vaart, spanning en aansprekende personages

Randi Fuglehaug is journalist en redacteur. Ze schreef eerder non-fictie en kinderboeken en in 2021 kwam haar thrillerdebuut Vrije val uit, dat uit het Noors werd vertaald door Neeltje Wiersma. De auteur groeide op in het dorpje Voss in Noorwegen, waar dit eerste deel van de 'Fjorden'-reeks zich afspeelt.

In Vrije val vindt het jaarlijkse extreme sports-festival in Voss plaats, waar Veslemøy Liland en haar drie vriendinnen een skydive-act uitvoeren. Een van de parachutes is echter kapot, waardoor Veslemøy neerstort en overlijdt. Al gauw blijkt dat het geen ongeluk was, maar dat de parachute bewust is gesaboteerd. Wie heeft haar vermoord en waarom? Journalist Agnes gaat op onderzoek uit, maar heeft in haar privéleven tegelijkertijd ook de nodige problemen en geheimen.

Het verhaal gaat veelbelovend van start met een beschrijving van de laatste minuten voor en tijdens het ongeval vanuit het perspectief van Veslemøy. Vervolgens wordt vooral vanuit het perspectief van journalist Agnes Tveit verteld. Vanaf dat moment zakt het verhaal helaas in. Hoofdpersonage Agnes is geen aansprekend personage en haar plotselinge ontwikkeling van journalist die normaal gesproken voetbalwedstrijden verslaat en dorpsgenoten interviewt naar privédetective/misdaadverslaggever is niet erg realistisch. Ook de problemen in haar privéleven en de manier waarop ze daarmee omgaat, laten haar niet sympathiek overkomen. De uitwerking van de overige personage blijft oppervlakkig, waarschijnlijk mede vanwege het feit dat ze later allerlei geheimen blijken te hebben.

Daarnaast ontbreekt de spanning, er is bijvoorbeeld geen sprake van een bepaalde dreiging. De spanning bestaat vrijwel alleen uit de onbeantwoorde vraag wie de dader is, waarom Veslemøy dood moest en de zoektocht naar de dader. De rommelige plot zorgt ervoor dat de lezer de aandacht er niet goed bij kan houden. Fuglehaug voert zo veel personages en verhaallijnen op dat de rode draad van het verhaal zoek raakt. Agnes komt door toevalligheden telkens weer bij een andere potentiële verdachte uit, totdat uiteindelijk vrijwel alle personages een motief voor de moord lijken te hebben. Dit doet afbreuk aan de geloofwaardigheid. Het thema van (ongewenste) kinderloosheid komt aan bod en zou een interessante toevoeging kunnen zijn, maar daarvoor wordt het onvoldoende uitgewerkt. Het is een van de verhaallijnen die afleidt van het werkelijke verhaal en de vaart eruit haalt. Ook de (vaak onnodig) gedetailleerde schrijfstijl van de auteur zorgt voor vertraging.

'Het terrein rond de festivaltent op het Prestegardslandet, het eigenlijke centrum van het dorp, was stampvol. Hier, op een steenworp afstand van de kerk en de winkelstraten met de naoorlogse bebouwing die het weggebombardeerde Vossevangen verving, kon de zon ongehinderd over de menigte schijnen en de groene bergen in een gloed zetten. Op de top van de Gråsida en de Horndalsnuten lagen kleine vlaktes met eeuwige sneeuw. Dit alles omringde het spiegelgladde Vangsvatnet en spiegelde zich in het water van het meer, en het dorp werd er dubbel zo mooi door.'

Vrije val is een whodunit waarbij pas op het einde duidelijk wordt wie de dader is en wat de beweegredenen daartoe zijn geweest. De uiteindelijke ontknoping is verrassend, maar niet erg spectaculair. Het boek mist helaas vaart, spanning en aansprekende personages, waardoor het de aandacht van de lezer onvoldoende weet vast te houden.