Argylle

Argylle, het verhaal begint zo wat waar de film eindigt. Dankzij Standaard Uitgeverij mocht ik een cinemabezoek inplannen en dit bijzondere spionageverhaal ontvangen. In de meeste gevallen lees ik liever eerst het boek alvorens de film te bekijken maar in dit geval is het beter om de volgorde te respecteren. Heel leuk hoe de film in elkaar zit en ook telkens verwijst naar het boek, ze waren echt wat in elkaar verweven. De film wist mij aangenaam te verrassen en mee te slepen in een soms wat surrealistisch verhaal. Dat, en de plot twists.

De film laat ik jullie graag zelf verder ontdekken, over naar het boek. In het boek maken we kennis met de jonge Aubrey Argylle, een jongvolwassene met enkele bijzondere gaven en een merkwaardige achtergrond. Argylle is telkens op zijn hoede, uiterst intelligent en wie weet wel in staat om de wereld te redden. Aubrey springt in het oog van de CIA, ze willen hem rekruteren als agent.

Het avontuur kan beginnen voor de jonge agent en zijn zorgvuldig samengesteld team. In dit soort teams is vertrouwen uiterst belangrijk en de jonge Aubrey komt er al snel achter dat één en ander niet pluis lijkt te zijn. Zal hij zijn gevoel volgen of zijn teamleden blindelings vertrouwen?

De ene bijzondere (en gevaarlijke) missie na de andere speelt zich af. Je voelt hoe de spanning zich opbouwt tot het punt waar het uiteindelijk allemaal zal om draaien, het vinden van de Barnsteenkamer. In dit boek vallen zoveel verschillende componenten mooi samen: kunst, geschiedenis, politiek en oorlog maar ook vertrouwen, bedrog en waar het in een CIA team écht om draait: leave no man behind.

Voor alle filmliefhebbers: ren naar de bioscoop, voor alle boekenliefhebbers: ren naar de boekhandel, of nog beter, doe het gewoon allebei. Ik heb alvast genoten van dit spannende spionageverhaal.