Meer dan 6,0 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Trefzeker, vol in het gezicht.

Dimitri Verhulst durft wel vaker de vinger op een open wonde te leggen, denk maar terug aan het fantastische ‘De helaasheid der dingen’, een ongeëvenaarde Vlaamse parel. Met ‘Bechamel Mucho’ doet hij dat gewoon nog eens opnieuw. Pijnlijk herkenbare situaties en personages passeren schaamteloos de revue.

Man toch, Verhulst weet humor, tristesse, banaliteit en diepte te brengen vanaf de eerste pagina en liefst nog alles tegelijkertijd. Ik kan dat moeilijk uitleggen maar het is de schrijfstijl, de manier van personages neerzetten, de nietigheid van ons bestaan die we op zo’n manier op ons bord gesmeten krijgen.

Een boek van Verhulst ligt je of ligt je niet en het zal lang niet ieders ding zijn. Zo gruwelt mijn wederhelft bijvoorbeeld van ‘De helaasheid der dingen’. Iedereen heeft zo zijn tekortkomingen.

‘Bechamel Mucho’ speelt zich af in een Spaans clubhotel waar de levensverhalen en dagdagelijkse beslommeringen van een handvol hopeloze personages samenkomen. Letterlijk samenkomen in één personage, animator Alex. Er is geen enkel personage gepasseerd waar ik niet om moest lachen. Verhulst speelt voor mij een potje trefbal in deze roman, ze raken mij allemaal vol in het gezicht, trefzeker. Fantastisch.

Te quiero mucho, Dimitri.

“Elma’s man was vier maanden geleden overleden, geen arts die wist aan wat. Zoals een wasmachine het opeens haast onverklaarbaar begeeft, terwijl die daarnet nog olijk zwierde en rammelde, geen vuiltje aan de lucht, zo zat hij met nog al zijn kwaliteiten en mogelijkheden plotsklaps dood in de zetel.”

“Er was maar één reden om te hopen dat het vliegtuig niet crashte, en dat was omdat het haar tegenstond dat haar lichaam diende te worden gezocht tussen dat van idioten.”

“Een gin tonic dan maar. Want ineens dronk iedereen gin tonic. Zelfs het zuipen was gevoelig voor modes.” … “Ze probeerde in te schatten hoeveel glazen ze van die dikkenekkerij moest hijsen om het leven te verdragen, maar zag na het zevende glas haar onwrikbaar gewaande geloof in alcohol tanende.”

“Iedereen had zeven levens, wat er voor Gerda acht te veel waren.”

“Sommige relaties leiden naar geluk, andere naar een huwelijk.”

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Laurenbetweenthelines

Gesponsord

Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?

Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.

Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.

Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.

Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.

Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!

Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!

Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.

Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft

In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.

De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.

Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.

Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.

Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.

De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!

De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?

Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.

Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.

Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu

Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?

Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.

Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur