Mooie vlotte roman

Wat een geweldig vlotte roman! Allereerst was ik razend benieuwd naar het verband tussen de cover en het verhaal. Ik moet bekennen dat ik het boek in eerste instantie misschien niet snel zou opnemen in de boekhandel of bibliotheek. Meer dan onterecht en ik kan ook niet goed verklaren waarom niet. Toch won (gelukkig) de nieuwsgierigheid en de interessante synopsis.

Angèle, de oma van zussen Renée en Camille komt ten val en moet een tijdje herstellen. Omdat ze dat dichter in de buurt van haar zoon wil doen wisselen de zussen van huis met hun oma. De zussen leren er al snel de buurtbewoners kennen en dan ontpopt deze roman zich al snel in een heel vlot verhaal dat je liefst van al in één ruk wil uitlezen.

Het mooie aan deze roman is daarnaast ook dat je als lezer vrijwel onmiddellijk een goed beeld krijgt van de verschillende personages. Sommige blijven eerst wat op de achtergrond maar krijgen naarmate het verhaal verdergaat een belangrijkere rol. Aan de lezer om verder te ontdekken wie en waarom precies. Ik moet toegeven dat ik naar het einde toe wel geraakt werd door personage P. Het laat de lezer stilstaan bij enkele belangrijke thema's en hoe sommige mensen functioneren in onze samenleving.

Dat er in het verhaal ook een verwijzing naar 'Buurtgetijden' de revue passeert en dat de lezer uiteindelijk ontdekt welke betekenis de cover heeft deed mij als lezer ook plezier.

Wat ik wil meenemen uit deze roman is dat iedereen zijn plekje heeft in de maatschappij, zijn of haar manier van leven, de honger naar samenhorigheid. 'Buurtgetijden' is een vlotte roman die de moeilijkere thema's, zoals bijvoorbeeld eenzaamheid, op een redelijk emotionele manier aan bod laat komen.

Voor mij persoonlijk was dit een mooi, pijnlijk maar zeker ook emotioneel verhaal, die vijf sterren absoluut waard.