Niet donker maar gitzwart

Ik las niks anders dan superlatieven, lofbetuigingen en een berg positieve recensies over ‘De donkere kant van Sally Diamond’, en je moet toegeven dat dat nieuwsgierigheid opwekt. Dus hierbij, de kortste review ooit: ze zijn allemaal meer dan terecht.

Neen, wauw. Ik moet nog steeds een beetje bekomen van dit boek. Dit verhaal heeft mij vanaf de eerste pagina naar de keel gegrepen en niet meer losgelaten. Telkens wanneer ik dacht dat het verhaal niet erger kon werd alles gewoon nog een beetje donkerder. Ik kon het boek daardoor maar moeilijk opzij leggen. Ik wou alles weten en liefst zo snel mogelijk.

Ik blijf boeken met een donker randje gewoon verschrikkelijk goed vinden, maar het verhaal van Sally Diamond is gitzwart. Ik raad het niet aan als je gevoelig bent voor de zwaardere onderwerpen (oa misbruik, seksueel geweld), maar als je gedachten op de goede plek zijn dan ren je op dinsdagochtend 28 mei gewoon naar de boekhandel.

Sally zal samen met haar bijzonder levensverhaal nog een tijdje in mijn hoofd vertoeven en dat is ok. Ik reflecteer na het lezen graag nog een tijdje door en hoewel dit fictie is komt het toch erg binnen. Mijn gedachten dwaalden een aantal keer af naar een aantal true crime cases, dus ook Sally’s verhaal stemde mij af en toe triest. Ook dit kan zomaar op een waargebeurd verhaal gebaseerd zijn, omdat het jammer genoeg de realiteit is.

‘De donkere kant van Sally Diamond’ heeft mij nieuwsgierig, triest, kwaad gemaakt en af en toe ondersteboven gehaald en dit allemaal over 410 pagina’s.

‘De donkere kant van Sally Diamond’ ligt op 28 mei in de boekhandel, een grote dank je wel aan AW Bruna & Standaard Uitgeverij dat ik alvast mocht voorproeven van dit griezelig sterke verhaal.