“Een gezicht als een brandalarm, denkt Mick. Je zou het graag inslaan.”

Picture de zonnige wijk Sunnylakes (Californië) in het jaar 1959. Een huisvrouw verdwijnt en er worden bloedsporen gevonden in de keuken. Een zoektocht naar een lichaam en de waarheid gaat van start.

Inspecteur Mick Blanke is belast met het onderzoek en moet zich een weg weten te banen tussen de vrouwencomités, de perfect ogende façades en twee verdachte mannen. Dat tussen het sporen door ook de ongelijkheid en racisme aardig naar voor komt vond ik aangrijpend. Een belangrijk thema in dit boek.

‘Die lange, lange dagen’ is een vermakelijke (denk af en toe een streepje humor), lichte thriller die je op sommige momenten weet te verrassen, maar waarvan het einde misschien toch wel wat voorspelbaar is. Je zit er niet op het puntje van je stoel door, maar het boek kaart wel makkelijk enkele belangrijke thema’s aan.

Ik heb genoten van dit verhaal, dus mocht de omslag je niet meteen aantrekken, laat de interessante thema’s en het vleugje mysterie dat dan alvast doen.

“Een gezicht als een brandalarm, denkt Mick. Je zou het graag inslaan.”