Seriemoordenaars

Ik heb een gezonde portie interesse voor alles wat er verkeerd kan gaan in het brein van moordenaars, genadeloze killers en bij uitstek dus ook seriemoordenaars. Ik ben niet per se belust op sensatie, maar nagenoeg altijd op zoek naar waar het verkeerd liep (op zoek gaan naar het waarom heb ik losgelaten). Komt het door opvoeding, of worden sommige mensen gewoon ‘ziek’ geboren? Er zijn weinig moordzaken waarover ik geen boek heb gelezen, een documentaire of serie heb gekeken (Mindhunter op Netflix, graag gedaan). Ook boeken van de hand van wetsdokters komen zonder aarzeling op de leeslijst.

Profilering is een belangrijk onderdeel in onderzoek naar (serie-)moord. Meester Vermassen neemt dit grondig onder de loep in dit boek en dat is uiterst interessant. Profilering, uitvoerig DNA-onderzoek en het proberen doorgronden van mensen of monsters, of hoe je ze ook noemen wil.

Verderop in het boek haalt hij enkele assisenzaken aan waar hij zelf een belangrijke rol in heeft gespeeld. Meester Vermassen is fier op zijn carrière, en terecht. Welke mening je ook over hem mag hebben, je kan zijn jarenlange ervaring als strafpleiter onmogelijk negeren. Moord zal altijd een soort sensatie en nieuwsgierigheid opwekken bij mensen. Ik hoef de korte inhoud niet te lezen van een boek van zijn hand, ik vertrouw er blindelings op dat ik het met plezier zal verslinden.

De hoofdstukken over Kim De Gelder en Ronald Janssen komen het meest binnen. Ik heb het grootste deel over Ronald Janssen in de avond gelezen (denk: donker, alleen thuis) en vaak kroop dat zo hard onder mijn vel dat ik er gewoon bang van werd. Niet van zijn personage an sich maar gewoon, het feit dat iedereen op elk moment zomaar het pad van een kernpsychopaat kan kruisen.

“De bedoeling van dit boek is onder meer om het gemediatiseerde beeld van de seriemoordenaar naast ons neer te leggen en dit te vervangen door een meer wetenschappelijk verantwoord onderzoeksresultaat van dit verontrustend maatschappelijk probleem.”