Lezersrecensie
Wij, Roma
Wanneer het over Roma gaat hebben redelijk wat mensen al snel een oordeel klaar. We veroordelen soms zonder echt te weten over wie of wat we het juist hebben. “Wij, Roma” wil een inkijk geven in deze gesloten wereld. Margot lijstte 99 persoonlijke verhalen op, vaak heel kort. Je merkt al snel dat Roma niet al te veel prijs geven en waarschijnlijk wat wantrouwig kijken naar Gadzje (alle niet-Roma). Een beetje zoals wij vaak naar hen kijken.
Mijn oog viel al snel op de ietwat cynische danknoot aan Conner Rousseau. “Met dank aan Conner Rousseau. Zonder hem zou dit boek niet bestaan.” Conner is een Belgisch politicus die zich eind vorig jaar nogal racistisch uitliet ten opzichte van Roma. Uit dat dieptepunt kwam dus dit kleine lichtpuntje.
Zelf heb ik nauwelijks kennis van deze gesloten wereld, dus ik vond het wel interessant om mij hier een beetje in te verdiepen. ‘Wij, Roma’ zet de deur open op een kier. Het wakkerde mijn nieuwsgierigheid aan.
Ik moet toegeven dat sommige uitspraken in de verhalen wat tegen mijn eigen denken botsen. Zo las ik in één verhaal bijvoorbeeld volgende uitspraak: “De kinderen van onze zonen zijn belangrijker dan die van onze dochters. Dat is logisch, het zijn de zonen die onze familienaam voortzetten, dat is een heel belangrijke taak.” Tradities zijn mooi, maar ik vind dat alles wat mee moet met zijn tijd. Voor mij primeert de mens, ongeacht geslacht. Ik denk net zo over gearrangeerde huwelijken.
Ik hoop dat we dankzij deze kleine inkijk gewoon leren om minder snel vooroordelen te hebben, maar vooral en in de eerste plaats nieuwsgieriger worden naar het onbekende. Ik denk dat we best één en ander van elkaar kunnen leren, over verscheidene culturen heen.
“Onderwijs is hét wapen tegen honger, tegen armoede en tegen stigmatisering. Onderwijs, al vanaf de kleuterschool, zal ons sterk en mondig maken. Zeg dat ik het heb gezegd.”
“Wat is dat toch met gadzje en hun familie? Waarom zien jullie elkaar bijna nooit? Waarom hebben jullie bejaardentehuizen? Waarom vindt niet iedereen een man of een vrouw? Bij ons trouwt iedereen. Niemand hoeft alleen te zijn. We vinden voor iedereen een man of een vrouw. Waarom delen jullie geen woning met je ouders en grootouders en met broers en zussen? Waarom zou je je kind alleen opvoeden als het met velen, veel vrouwen, kan? Hoe kunnen jullie zo leven?”
Mijn oog viel al snel op de ietwat cynische danknoot aan Conner Rousseau. “Met dank aan Conner Rousseau. Zonder hem zou dit boek niet bestaan.” Conner is een Belgisch politicus die zich eind vorig jaar nogal racistisch uitliet ten opzichte van Roma. Uit dat dieptepunt kwam dus dit kleine lichtpuntje.
Zelf heb ik nauwelijks kennis van deze gesloten wereld, dus ik vond het wel interessant om mij hier een beetje in te verdiepen. ‘Wij, Roma’ zet de deur open op een kier. Het wakkerde mijn nieuwsgierigheid aan.
Ik moet toegeven dat sommige uitspraken in de verhalen wat tegen mijn eigen denken botsen. Zo las ik in één verhaal bijvoorbeeld volgende uitspraak: “De kinderen van onze zonen zijn belangrijker dan die van onze dochters. Dat is logisch, het zijn de zonen die onze familienaam voortzetten, dat is een heel belangrijke taak.” Tradities zijn mooi, maar ik vind dat alles wat mee moet met zijn tijd. Voor mij primeert de mens, ongeacht geslacht. Ik denk net zo over gearrangeerde huwelijken.
Ik hoop dat we dankzij deze kleine inkijk gewoon leren om minder snel vooroordelen te hebben, maar vooral en in de eerste plaats nieuwsgieriger worden naar het onbekende. Ik denk dat we best één en ander van elkaar kunnen leren, over verscheidene culturen heen.
“Onderwijs is hét wapen tegen honger, tegen armoede en tegen stigmatisering. Onderwijs, al vanaf de kleuterschool, zal ons sterk en mondig maken. Zeg dat ik het heb gezegd.”
“Wat is dat toch met gadzje en hun familie? Waarom zien jullie elkaar bijna nooit? Waarom hebben jullie bejaardentehuizen? Waarom vindt niet iedereen een man of een vrouw? Bij ons trouwt iedereen. Niemand hoeft alleen te zijn. We vinden voor iedereen een man of een vrouw. Waarom delen jullie geen woning met je ouders en grootouders en met broers en zussen? Waarom zou je je kind alleen opvoeden als het met velen, veel vrouwen, kan? Hoe kunnen jullie zo leven?”
1
Reageer op deze recensie