Lezersrecensie
Sterk debuut, het lezen meer dan waard
‘Zand in mijn ogen’ is het sterke debuut van auteur Jacqueline Van Zwieteren. Al bij aanvang weet deze roman je in zijn greep te houden. In deel één, slechts enkele pagina’s in het verhaal doet zich een hele ingrijpende gebeurtenis voor. Hoe het levensverhaal van Jaap vervolgens verder gaat wist mij als lezer te raken, dit komt binnen.
Vervolgens leren we Pippa kennen. Ook Pippa beleeft een uitzonderlijke jeugd en later ook een vrij bijzonder leven met de nodige hindernissen onderweg.
Jacqueline weet te raken, met dit bijzonder verhaal maar zeker ook met taal. Haar vlotte pen zorgde ervoor dat ik onmiddellijk in het verhaal zat en heel veel voeling had met de hoofdpersonages, met Jaap en iets later met Pippa. Het is aangenaam wanneer een auteur er in slaagt om je gevoelens en perspectief ten opzichte van personages te laten veranderen, knap.
‘Zand in mijn ogen’ gaat over trauma, over ontrouw en schuldgevoelens maar bovenal over twee beschadigde hoofdpersonages die ondanks alles overeind weten te blijven. Het gaat over veerkracht, vergiffenis en de kracht van liefde die (bijna) alles kan helen.
Het feit dat dit verhaal gebaseerd is op haar eigen grootouders doet me lichtjes huiveren maar maakt het tegelijk extra speciaal en ontroerend. Deze roman mag best wat meer in de kijker staan, een pakkend verhaal dat het lezen meer dan waard is. Bonuspunt voor de speciale twist op het einde.
“Verdriet is zoveel meer dan alleen verdrietig zijn.”
“Zijn woorden bleven zich herhalen op het ritme van de trein, steeds sneller totdat ik struikelde over het opgevoerde tempo en ik ze los moest laten.”
Vervolgens leren we Pippa kennen. Ook Pippa beleeft een uitzonderlijke jeugd en later ook een vrij bijzonder leven met de nodige hindernissen onderweg.
Jacqueline weet te raken, met dit bijzonder verhaal maar zeker ook met taal. Haar vlotte pen zorgde ervoor dat ik onmiddellijk in het verhaal zat en heel veel voeling had met de hoofdpersonages, met Jaap en iets later met Pippa. Het is aangenaam wanneer een auteur er in slaagt om je gevoelens en perspectief ten opzichte van personages te laten veranderen, knap.
‘Zand in mijn ogen’ gaat over trauma, over ontrouw en schuldgevoelens maar bovenal over twee beschadigde hoofdpersonages die ondanks alles overeind weten te blijven. Het gaat over veerkracht, vergiffenis en de kracht van liefde die (bijna) alles kan helen.
Het feit dat dit verhaal gebaseerd is op haar eigen grootouders doet me lichtjes huiveren maar maakt het tegelijk extra speciaal en ontroerend. Deze roman mag best wat meer in de kijker staan, een pakkend verhaal dat het lezen meer dan waard is. Bonuspunt voor de speciale twist op het einde.
“Verdriet is zoveel meer dan alleen verdrietig zijn.”
“Zijn woorden bleven zich herhalen op het ritme van de trein, steeds sneller totdat ik struikelde over het opgevoerde tempo en ik ze los moest laten.”
2
Reageer op deze recensie