Studentikoze setting met serieuzere thematiek

De eerste keer dat ik iets van Elle Kennedy las, was het een boek dat ze samen met een andere auteur schreef onder de auteursnaam Erin Watt. Snel daarna pakte ik ook haar solo werk op, ik begon met het lezen van de “Off-Campus” serie. Ondertussen verscheen hier ook weer de spin-off serie van, “Briar U” met De jacht als eerste deel. Dit boek heb ik ruim vier jaar onaangeraakt op de plank laten staan. Een van mijn doelen voor 2024 was het weglezen van de zogeheten backlist en dit was een van de boeken die hieronder valt. Ik was erg benieuwd, want ondertussen heb ik het studentenleven al mijlenver achter me gelaten en ben ik een werkende volwassene. Toch hoopte ik iets van hetzelfde vermaak terug te kunnen vinden tijdens het lezen. Wist het mij nog steeds te bekoren of is dit weer zo’n typisch gevalletje van een boek waar ik veel te lang mee heb gewacht?

Dit verhaal wordt afwisselend verteld vanuit Summer en Collin Fitzgerald (Fitz). Beide personages hebben we al eerder gezien in de “Off-Campus” serie, Fitz vaker dan Summer. Summer is van haar vorige universiteit getrapt en hoopt nu een nieuwe start te kunnen maken op Briar. In eerste instantie komt ze over als een naïef, verwend meisje uit een zeer welvarend gezin. Ze lijkt erg oppervlakkig en dit straalt ze ook wel een flinke tijd uit. Ook de andere personages in dit boek krijgen deze indruk van haar, tot frustratie van Summer zelf. Als je haar beter leert kennen, zie je dat er meer in dit meisje zit dan je in eerste instantie dacht. Ze heeft moeite met leren en dat zorgt ervoor dat men denkt dat ze dom is. Aan de andere kant, waarom zit ze dan op de universiteit? Naar mijn idee krijgt Summer niet de steun die ze op een universiteit hoort te krijgen voor een student met een rugzakje. Ik weet niet hoe dit in Amerika is geregeld, maar voor mij als Nederlandse oud-student is dit vreemd. Dit is dan ook het meest intrigerende aan dit personage, want buiten dit alles vind ik haar niet boeiend om te volgen. Fitz viel mij helaas ook tegen, van hem had ik meer gehoopt. Hij is niet het type IJshockeyer dat je in eerste instantie verwacht. Hij is, met trots, nerdy en heeft nog veel andere hobby’s naast de sport. Helaas is hij ook zodanig uitgewerkt dat er niet veel diepgang in hem lijkt te zitten. Gelukkig ontwikkelt hij zich ook wel, maar voor mij is dit niet afdoende en bovendien veel te laat en te snel. Ik kon van beide personages weinig hoogte krijgen en vond hen ook niet leuk. Ik voelde de chemie niet.

Het boek is dan wel weer vlot geschreven. Ondanks dat ik weinig met Fitz en Summer had, leest het wel vlot door. Het wisselen van perspectief draagt hier zeker aan bij. De schrijfstijl is vrij gewoontjes, niet slecht maar zeker ook niet bijzonder. Het is een beetje zoals de andere boeken van Kennedy en dat is aan de ene kant prettig, aan de andere kant jammer.

Omdat dit boek onder het romance genre valt, is het karakter gestuurd en heeft het weinig plot. Normaliter weten karakter gestuurde boeken mij wel te intrigeren, alleen deze keer niet echt. Het is dat ik er snel doorheen las, maar ik merk dat ik dit type boek ook steeds meer aan het ontgroeien ben. De continue studentenfeestjes en dito drama, de erg stereotyperende manier waarop (voornamelijk) mannen worden neergezet… Ik ben verder in mijn leeservaring. Beide hoofdpersonen zijn behoorlijk gedreven door lust en hoewel ik dat snap, want het hoort bij deze boeken, is het hier te veel van het goede. De ontwikkeling van personages die elkaar niet kunnen uitstaan naar geliefden gaat bovendien erg snel, dit voelt voor mij ongeloofwaardig en oppervlakkig. Hoewel ik mij het grootste deel van de tijd heb geërgerd, vind ik het wel goed dat de auteur een aantal heftigere thema’s bespreekt. Deze zorgen voor wat meer diepgang, alleen is de omgang van de personages met deze thema’s net niet voldoende uitgewerkt.

Ik vreesde het al een beetje, maar De jacht van Elle Kennedy is, ondanks dat het vlot leest, een boek dat niet meer goed bij mij past. Jaren geleden kon ik echt genieten van de boeken van deze auteur, maar ze zijn tegenwoordig behoorlijk identiek aan elkaar en de personages zitten in een heel andere levensfase dan ik. Ik merk dat ik hier steeds meer moeite mee begin te krijgen. Daarnaast vind ik beide hoofdpersonen in dit verhaal behoorlijk oppervlakkig en gaat de romance voor mij te snel waardoor het ongeloofwaardig wordt. Ik heb me flink geërgerd tijdens het lezen, maar heb ook belangrijke thema’s de revue zien passeren. Alleen komen deze ook niet altijd even lekker uit de verf. Ik heb de rest van de serie ook nog liggen en deze ga ik zeker oppakken, maar ik beschouw deze boeken nu maar gewoon als tussendoortjes. Want dat zijn het voor mij wel geworden.