Lezersrecensie
Vaag, maar intrigerend
Maggie Stiefvater is voor degenen die Nederlands lezen een vrij onbekende naam. Toch heeft deze auteur al heel wat boeken op haar naam staan en is ze in het buitenland behoorlijk populair. In 2012 verscheen The Raven Boys, het eerste deel in de “Raven Cycle”. In 2014 zijn de eerste twee delen van deze reeks in het Nederlands verschenen, maar wegens tegenvallend succes is deze nooit volledig vertaald. Niet lang geleden kondigde Best of Fantasy, het fantasy fonds van uitgeverij Boekerij, aan de serie opnieuw uit te gaan geven en nu wel volledig te vertalen. Onlangs verscheen De Ravenjongens in een nieuw jasje. Ik las het boek al in 2018 in het Engels, begreep er geen snars van en vond het niks. Nu de Nederlandse vertaling er was wilde ik het een nieuwe kans geven. Ik hoopte dat ik de populariteit nu zou begrijpen. Doe ik dit nu ook? Of zat mijn eerdere leeservaring mij juist in de weg?
Blue Sargent komt uit een wat vreemde familie. Haar moeder is helderziende en het hele huis wordt bewoond door helderzienden die niet echt familie zijn, maar ook weer wel. Blue heeft geen speciale gave, maar leeft al haar hele leven met de profetie dat als ze haar ware liefde kust, deze zal sterven. Ze heeft zich nooit echt met jongens bemoeit, dus ze gelooft deze voorspelling niet helemaal. Op een dag komt ze in contact met Gansey, een van de stinkend rijke studenten van Aglionby, de privéschool voor jongens in de buurt. De jongens van deze school staan bekend als de Ravenjongens en betekenen niets dan problemen. Blue is vastbesloten bij hen uit de buurt te blijven, maar als haar leven steeds meer verweven raakt met dat van Gansey en zijn vrienden is ze er niet meer zo zeker van dat dit lukt. Ook twijfelt ze aan de voorspelling dat ze haar ware liefde zal vermoorden. Lukt het haar om zo veel mogelijk afstand te bewaren tot deze Ravenjongens?
Net als bij mijn vorige leeservaring had ik wat moeite met de personages. Ik ben totaal niet spiritueel, dus snap ook nooit wat mensen met readings enzovoorts moeten. Dit deed voor mij ook een beetje afbreuk aan de uitwerking van de hoofdpersonen uit dit verhaal. We volgen afwisselend Blue en Gansey, maar ook Ronan en Adam komen af en toe aan het woord. Het werd maar niet duidelijk met wie Blue nou een sterkere band had, evenmin werd duidelijk wie deze personages waren en wat hen beweegt. Van de jongens krijgen we meer achtergrondinformatie dan van Blue. Ook een van de leraren van Aglionby komt aan het woord, dit personage is ook redelijk uitgewerkt. Voor het verhaal in ieder geval voldoende. Ik merkte dat ik het moeilijk vond om me met een personage te identificeren en hierdoor kan ik geen favoriet personage of iets benoemen.
Net als aan de personages moest ik in het begin ook weer behoorlijk in het boek komen. Toegegeven, dit verhaal leest makkelijker in het Nederlands dan in het Engels, maar alsnog duurde het even voor ik makkelijk door kon lezen. Toen dat eenmaal lukte maakte ik snel vorderingen. Toch blijft alles nogal vaag.
Dat vage heeft alles te maken met de plot. Het was voor mij moeilijk te bepalen welke kant het verhaal op zou gaan. Er is een mysterie waar ik niet verder over kan uitweiden omwille van spoilers, dit was wel interessant. Alleen niet interessant genoeg om me helemaal mee te laten slepen in dit avontuur. Er gebeuren rare dingen die spiritueel vast en zeker te verklaren zijn, maar waar ik alsnog weinig van begreep. De hele opbouw, plot en het doel van dit verhaal zijn – en blijven – nogal vaag. Desondanks ben ik wel benieuwd naar hoe het verder zal gaan, want er zijn nog een hoop onbeantwoorde vragen. Het lijkt alsof dit boek een goede bouwsteen is voor de rest van de serie die, ondanks de vaagheid, best weet te intrigeren.
De Ravenjongens van Maggie Stiefvater is een boek dat anders is dan anders. De hoofdpersonen zijn allesbehalve standaard en dat maakte juist dat ik behoorlijk moeite met hen had. De uitwerking is goed, want dit boek is immers het eerste deel van een serie. De basis wordt gelegd voor de drie vervolgdelen in deze “Raven Cycle” en ondanks dat spiritualiteit mijlenver buiten mijn comfort zone ligt, wil ik de rest wel lezen. Want, ik heb vragen en ben ook wel nieuwsgierig naar het verdere verloop van het verhaal. Alles is nogal vaag, maar desondanks intrigeert het boek wel. Het lijkt of hier pas een beginnetje is gemaakt voor de rest van de serie waarin alles meer wordt uitgewerkt. Dit boek is voor de doorsnee lezer misschien net iets te pittig, maar als je óf iets anders wilt lezen óf je interesse bij spiritualiteit ligt zul je hier zeker van smullen.
Blue Sargent komt uit een wat vreemde familie. Haar moeder is helderziende en het hele huis wordt bewoond door helderzienden die niet echt familie zijn, maar ook weer wel. Blue heeft geen speciale gave, maar leeft al haar hele leven met de profetie dat als ze haar ware liefde kust, deze zal sterven. Ze heeft zich nooit echt met jongens bemoeit, dus ze gelooft deze voorspelling niet helemaal. Op een dag komt ze in contact met Gansey, een van de stinkend rijke studenten van Aglionby, de privéschool voor jongens in de buurt. De jongens van deze school staan bekend als de Ravenjongens en betekenen niets dan problemen. Blue is vastbesloten bij hen uit de buurt te blijven, maar als haar leven steeds meer verweven raakt met dat van Gansey en zijn vrienden is ze er niet meer zo zeker van dat dit lukt. Ook twijfelt ze aan de voorspelling dat ze haar ware liefde zal vermoorden. Lukt het haar om zo veel mogelijk afstand te bewaren tot deze Ravenjongens?
Net als bij mijn vorige leeservaring had ik wat moeite met de personages. Ik ben totaal niet spiritueel, dus snap ook nooit wat mensen met readings enzovoorts moeten. Dit deed voor mij ook een beetje afbreuk aan de uitwerking van de hoofdpersonen uit dit verhaal. We volgen afwisselend Blue en Gansey, maar ook Ronan en Adam komen af en toe aan het woord. Het werd maar niet duidelijk met wie Blue nou een sterkere band had, evenmin werd duidelijk wie deze personages waren en wat hen beweegt. Van de jongens krijgen we meer achtergrondinformatie dan van Blue. Ook een van de leraren van Aglionby komt aan het woord, dit personage is ook redelijk uitgewerkt. Voor het verhaal in ieder geval voldoende. Ik merkte dat ik het moeilijk vond om me met een personage te identificeren en hierdoor kan ik geen favoriet personage of iets benoemen.
Net als aan de personages moest ik in het begin ook weer behoorlijk in het boek komen. Toegegeven, dit verhaal leest makkelijker in het Nederlands dan in het Engels, maar alsnog duurde het even voor ik makkelijk door kon lezen. Toen dat eenmaal lukte maakte ik snel vorderingen. Toch blijft alles nogal vaag.
Dat vage heeft alles te maken met de plot. Het was voor mij moeilijk te bepalen welke kant het verhaal op zou gaan. Er is een mysterie waar ik niet verder over kan uitweiden omwille van spoilers, dit was wel interessant. Alleen niet interessant genoeg om me helemaal mee te laten slepen in dit avontuur. Er gebeuren rare dingen die spiritueel vast en zeker te verklaren zijn, maar waar ik alsnog weinig van begreep. De hele opbouw, plot en het doel van dit verhaal zijn – en blijven – nogal vaag. Desondanks ben ik wel benieuwd naar hoe het verder zal gaan, want er zijn nog een hoop onbeantwoorde vragen. Het lijkt alsof dit boek een goede bouwsteen is voor de rest van de serie die, ondanks de vaagheid, best weet te intrigeren.
De Ravenjongens van Maggie Stiefvater is een boek dat anders is dan anders. De hoofdpersonen zijn allesbehalve standaard en dat maakte juist dat ik behoorlijk moeite met hen had. De uitwerking is goed, want dit boek is immers het eerste deel van een serie. De basis wordt gelegd voor de drie vervolgdelen in deze “Raven Cycle” en ondanks dat spiritualiteit mijlenver buiten mijn comfort zone ligt, wil ik de rest wel lezen. Want, ik heb vragen en ben ook wel nieuwsgierig naar het verdere verloop van het verhaal. Alles is nogal vaag, maar desondanks intrigeert het boek wel. Het lijkt of hier pas een beginnetje is gemaakt voor de rest van de serie waarin alles meer wordt uitgewerkt. Dit boek is voor de doorsnee lezer misschien net iets te pittig, maar als je óf iets anders wilt lezen óf je interesse bij spiritualiteit ligt zul je hier zeker van smullen.
1
Reageer op deze recensie