Een vrij gewone romance

Dit jaar ontdekte ik de enorm populaire cowboy romances, een sub genre binnen het immer populaire romance genre. Het boek dat mij kennis liet maken met dit type verhalen was Flawless van Elsie Silver. Dit boek en de vervolgen zijn inmiddels ook in het Nederlands verkrijgbaar. Ik vond dat boek erg vermakelijk, maar toch pakte ik niet veel vaker zo’n cowboy romance op. Wel zag ik Done and Dusted van Lyla Sage voorbij komen, ook dit boek is vertaald naar het Nederlands met als titel Door het stof. Dit is het eerste boek in de “Rebel Blue Ranch” serie, wederom een serie die zich in een klein stadje afspeelt. Nu het jaar bijna op z’n einde loopt vond ik het wel leuk om weer een boek te lezen in de stijl waarin mijn leesjaar begon. Wist dit boek mij net zo te vermaken?

In dit verhaal volgen we Clementine (Emmy) en Luke. Ze kennen elkaar al hun hele leven, maar kunnen elkaar niet echt uitstaan. Na de middelbare school hebben ze elkaar niet meer gezien, Emmy verhuisde naar de grote stad om haar ruitersportcarrière naar een hoger niveau te tillen terwijl Luke in het kleine stadje bleef waarin hij is opgegroeid. Na een ongeluk durft Emmy niet meer op een paard te stappen en besluit ze terug te keren naar huis. Het is onvermijdelijk dat ze Luke weer tegenkomt, want hij is immers de beste vriend van haar broer. Lukt het Emmy en Luke om als volwassenen met elkaar om te gaan of is de aantrekkingskracht toch te sterk?

Ik had al veel over dit boek gehoord en men is vooral laaiend enthousiast. Doordat romance toch wel het genre is dat ik dit jaar het meest heb gelezen, waren mijn verachtingen vrij hoog. Ik had even iets anders nodig na een behoorlijk aantal tegenvallende boeken en ik had wel verwacht dat dit verhaal was wat ik op dat moment nodig zou hebben. Het is een Booktok hype, dus mijn verwachtingen moesten ook zeker niet al te hoog zijn en dat is maar goed ook.

Een van de belangrijkste elementen van romantische boeken is de uitwerking van de personages. Emmy en Luke komen afwisselend aan het woord, iets dat normaliter een goede manier is voor de opbouw van deze verhalen. Hier geldt dat ook, maar ik vind de uitwerking van deze personages ondermaats vergeleken bij andere romance boeken. Je leert Emmy en Luke redelijk kennen, maar het is haast onmogelijk om echt met hen mee te kunnen voelen en daardoor ontbreekt voor mij de chemie. Luke en Emmy zijn twee tegenpolen. Emmy heeft een welvarende jeugd gehad met alle liefde van een hechte familie terwijl Luke in zijn jeugd vooral eenzaam was en zichzelf moest zien te redden. Hij vond later zijn plekje bij de familie van zijn beste vriend, wat zijn gevoelens voor Emmy dus ook onmogelijk maakt. Sage heeft deze conflicterende gevoelens goed uitgewerkt. Helaas blijft het daarbij, want ik vind de ontwikkeling van zowel Emmy als Luke te abrupt. Emmy heeft behoorlijk wat meegemaakt en daar wordt naar mijn idee vrij snel een oplossing voor gevonden. Ze lijkt er erg snel weer bovenop te komen waardoor haar personage weinig diepgang heeft en vrij onrealistisch aanvoelt. Luke vond ik wel meer diepgang hebben gelukkig. Hij lijkt een ruige cowboy, maar is in werkelijkheid een zacht ei. Dit zie je vooral terug in de interacties met Riley, het Nichtje van Emmy dat hij paardrijles geeft.

Het boek is vlot geschreven. Doordat het niet dik is, lees je het zo uit. De hoofdstukken zijn kort en het wisselen van perspectief is een goede toevoeging. Hierdoor zie je het verhaal van twee kanten. Toch weet het mij niet echt te intrigeren en dat heeft vooral te maken met de vrij basale plot. Het draait bij romance immers om de personages en hun ontwikkeling, maar iets van een plotlijn vind ik wel fijn. Vooral achtergrondverhalen van de personages vind ik altijd wel interessant en die kwam ik hier niet tot nauwelijks tegen. Ik wilde wel door lezen omdat ik wilde weten hoe het verder zou gaan, maar ik voel niet de drang om direct de rest van de serie aan te schaffen. Dit komt doordat de eerder genoemde snelle ontwikkeling iets te ongeloofwaardig voelt.

Door het stof van Lyla Sage is mij minder goed bevallen dan ik had gehoopt. Het was een welkome baken van rust na de boeken die ik recent had gelezen, maar het was niet de romance waar ik op hoopte. De ontwikkeling van hoofdpersonen Emmy en Luke is echt ondermaats en dit is jammer, want daar draait het nou juist om in dit soort boeken. De schrijfstijl is prima, hetzij gewoontjes. Er is verder niet echt een diepgaande plotlijn en ook de ontwikkeling van de personages gaat ongeloofwaardig snel. Ik was dus niet voolledig geïntrigeerd en voelde geen chemie. Mogelijk ga ik de andere boeken in deze serie nog wel oppakken, want ik ben wel benieuwd naar de Ryder broers.