Verrassend boek met belangrijke thematiek

Hoewel ik al een aantal jaar steeds minder Young Adult boeken lees omdat ik simpelweg in een andere levensfase zit, is er zo nu en dan toch een boek dat mijn aandacht weet te trekken. Frambozenzomer van debutant Lucas Versteeg is zo’n boek.

Hetgeen dat mijn aandacht naar dit boek wist te trekken waren de thema’s die de auteur bespreekt. De flaptekst laat al doorschemeren dat dit serieuze, maar actuele thema’s zijn bij de huidige jongeren. Ik verwachtte dan ook een boek vol zelfontplooing waar ook wel de nodige emoties en strubbelingen bij komen kijken. Ik was erg benieuwd hoe Versteeg om zou gaan met deze thematiek en of het niet te belerend zou worden.

Thomas verheugt zich helemaal op het teken- en schilderkamp waar hij in de zomer aan deel gaat nemen. Lekker twee weken lang tekenen, schilderen en daar van alle sover leren. Als blijkt dat zijn ouders hem stiekem voor het Fit&Fun kamp hebben opgegeven om een gezonde levensstijl aan te leren en wat kilo’s af te vallen, is hij daar op zijn zachtst gezegd niet blij mee. Hij besluit toch te gaan, want je weet maar nooit. Op het kamp ontmoet hij Fender, de zoon van de kampleidster. Fender is alles wat Thomas graag zou willen zijn: knap, slank, zelfverzekerd en openlijk homoseksueel. Als Thomas steeds meer tijd met hem begint door te brengen onstaat er een band. Kan dit uitgroeien tot iets moois?

Het verhaal wordt afwisselend verteld vanuit Thomas en Fender. Op deze manier leer je hen goed kennen. Het wordt daarmee ook direct duidelijk hoe groot de verschillen tussen hen lijken te zijn. Gaandeweg het verhaal blijken Thomas en Fender meer met elkaar gemeen te hebben dan van tevoren gedacht. De ontwikkeling die ze hier beiden door doormaken is mooi om te zien. Fender lijkt in het perfecte plaatje te passen, maar ook hij heeft zo zijn onzekerheden. Zijn moeder is diëtiste en enorm geobsedeerd met gezond eten en het hanteren van een gezonde leefstijl. Dit maakt Fender onzeker, want hij wil ook weleens iets lekkers. Hij vindt het lastig om met de controlerende en geobsedeerde aard van zijn moeder om te gaan. Thomas is ook onzeker over zijn gewicht, maar bij hem komt het doordat hij wat forser is dan gemiddeld. Hij wordt gepest en is bang dat hij niets waard is omdat hij dik en homo is. De onzekerheden van beide personages zijn goed uitgewerkt en hebben een mooie maar duidelijke plek in het verhaal.

De sfeer in dit boek is een combinatie van gespannen en luchtig. Alle deelnemers aan het kamp zijn onzeker over zichzelf en hun lichaam. Dit leidt soms tot gespannen situaties en onderlinge verhoudingen. Ook het lekker afzetten tegen de regels hort hier bij. De dynamiek binnen de groep is goed, vooral tussen Thomas en Melissa lijkt het goed te klikken. Melissa is vrij druk, in tegenstelling tot de andere deelnemers. Tussen de sessies met de coaches door is er genoeg tijd en ruimte voor ontspanning. De sfeer is zodanig dat ieder personage kan leren en groeien en daardoor wordt het niet belerend. Er wordt niet met het vingertje gewezen, iets waar ik wel bang voor was.

Het verhaal is vlot geschreven met korte hoofdstukken. Dit zorgt ervoor dat dit boek goed past bij de doelgroep, de young adult lezer van ongeveer 15 tot 18 jaar. Het taalgebruik is niet te moeilijk. Het verhaal speelt zich af in een periode van twee weken. Door middel van tijdsaanduidingen bij ieder hoofdstuk wordt duidelijk waar in het verhaal je je bevindt. Zo krijg je goed mee hoe de personages zich gedurende het verhaal ontwikkelen. Het boek is karaktergestuurd, waardoor het decor van dit verrhaal direct ook de plotlijn is. Dit karaktergestuurde past goed bij wat dit boek wil uitstralen. Thema’s als zelfliefde en -acceptatie, body positivity, onzekerheid en de rol van sociale media en influencers die het ideaalbeeld willen creëren worden besproken en zoals eerder al aangegeven gebeurt dit niet op een belerende manier. Doordat het boek snel leest zat ik zo in het verhaal en lukte mij het ook het binnen een dag uit te lezen.

Voorafgaand was ik een beetje sceptisch of Frambozenzomer van Lucas Versteeg nog wel bij mij zou passen gezien ik niet veel young adult meer lees. Toch heeft dit verhaal mij op een positieve manier weten te verrassen. Het kaart belangrijke thema’s aan die leven onder jongeren, zonder dat er met het vingertje wordt gewezen. Ik vind bij dit soort boeken altijd belangrijk dat dat niet gebeurt, want zoiets past neit bij de doelgroep. De wisselende vertelperspectieven en de vlotte schrijfstijl met korte hoofdstukken maken dit boek erg toegankelijk voor de doelgroep. Ik wil een aantal tips die aan bod komen zelf ook nog eens proberen, want deze klinken best lekker.