Fijne comfort read

Toen ik begon met boek bloggen waren er nog heel veel Nederlandstalige andere boekenbloggers en -blogs actief. Vooral veel jongere bloggers die een beetje dezelfde leessmaak hebben als ik. Dat is helaas steeds minder het geval. Eén van deze bloggers van toen is Audrey. Audrey debuteerde deze zomer met haar eerste young adult roman Kleine gelukjes onder de naam Audrey Adelin. Buiten het feit dat ze een mede boekenblogger was, was ik oprecht nieuwsgierig naar het verhaal over Ada die in Gent gaat studeren en een nieuwe start wil maken. Mijn studententijd ligt alweer ver achter mij en hoewel ik totaal geen behoefte had aan het studentenleven heb ik dan wel weer een half jaartje in Antwerpen gestudeerd voor mijn Erasmus+ uitwisseling. Ik lees, zoals inmiddels wel bekend, steeds minder young adult. Maar na het lezen van alle recensies verwachtte ik toch een fijne leestijd te hebben met dit boek. Is deze verwachting waargemaakt?

Ik ben positief verrast door dit boek. Ada gaat in Gent studeren en dat betekent voor het eerst op kot en allemaal nieuwe mensen leren kennen. Ze was op de middelbare school allesbehalve populair en ze hoopt nu op een nieuwe start. Om te beginnen neemt ze een pannenkoekenplant mee naar haar kot die ze doopt tot George. Zo heeft ze toch nog een stukje van thuis bij zich. Haar onzekerheid spat van de pagina’s af, even als haar sociale angst. Ze heeft geen extreme vorm, maar ze weet niet goed hoe te dealen met nieuwe en onbekende sociale situaties. Ze is vaak overweldigd en dat komt goed naar voren. Niet alleen het sociale aspect overweldigt haar, maar ook het studeren zelf. Ze begint aan een nieuwe studie en weet niet goed wat ze kan verwachten. Na verloop van tijd vindt Ada haar draai en begeeft ze zich steeds makkelijker door het studentenleven. Ze vindt mensen die haar waarderen en durft zelfs een eigen leesclub op te starten. Dit draagt bij aan haar zelfvertrouwen en aan haar groei als personage. Ze heeft met veel strubbelingen te maken gehad en deze zitten haar behoorlijk in de weg. Hier kom je gedurende het verhaal achter. Ook dit is goed uitgewerkt.

De thema’s in dit boek komen eveneens goed uit de verf. Het hoofdthema is vooral het ontdekken van wie je bent. Ada heeft erg moeite met het vinden van haar eigen identiteit of deze te laten zien. Ze houdt van boeken, maar durft er niet echt voor uit te komen. Ook het vinden van de mensen die bij je passen is een goed uitgewerkt thema. Dit heeft te maken met de huisgenotenvvan Ada, maar ook met het ontdekken van haar seksuele geaardheid. Als Ada en Mara elkaar ontmoeten wordt voor Ada duidelijk dat ze iets voelt wat ze niet kan plaatsen. Het lijkt wel verliefdheid. Maar hoe kan dat nou, ze is toch hetero? Deze ontdekkingstocht word eveneens goed uitgewerkt.

Voor mij voelt het alsof Audrey veel van haarzelf in dit verhaal gestopt heeft. Net als Ada studeerde ze toegepaste taalkunde en heeft ze een leesclub opgericht. Ik zag ook nog een cameo van Joost, een andere boekenblogger, voorbij komen. Dit vind ik een mooi eerbetoon aan hem, want deze cameo past zo goed bij wie Joost was. Het boek is vlot geschreven met korte hoofdstukken. De taal is absoluut niet moeilijk waardoor het een verhaal is dat toegankelijk is voor iedereen. Er zitten wel wat Vlaamse woorden en gezegden in, maar dat vind ik hier juist wel passen. Het boek speelt zich immers af in Gent.

Er is wel een klein dingetje dat ik iets minder leuk vind en dat zit ook in Ada. Naast dat ze een enorme groei doormaakt gedurende het verhaal, is ze woke en daar en ik behoorlijk allergisch voor. Ik heb niets tegen gelijke behandeling en diversiteit, maar woke vind ik doorslaan en daar houd ik niet van. Gelukkig wordt hier niet de nadruk op gelegd, maar ik zag het toch een paar keer voorbij komen.

Kleine gelukjes is een geslaagd young adult debuut van Audrey Adelin. Het is niet spannend, plot technisch gebeurt er weinig. Des te meer gebeurt er op het gebied van de personages, want hoofdpersoon Ada groeit uit van een onzekere studente aan het begin van het verhaal naar iemand die haar draai gevonden heeft en haar identiteit durft te omarmen. Het is dan ook bedoelt als een boek dat als een comfort read moet dienen en dat doet het ook. Het is vlot geschreven en leest makkelijk weg. Toch gaat het belangrijke thema’s niet uit de weg. Ik zal het dan ook zeker aanraden aan jongeren die net zijn begonnen, of binnenkort gaan beginnen met studeren.