Glans is eraf

De serie rondom de kleine theetuin van Anne West die zich afspeelt op Texel Heb ik met veel plezier gevolgd. Het eerste deel Las ik op het moment dat ik in een dip zat, daarna was ik altijd benieuwd naar de vervolgdelen. Dit zijn boeken waarbij je gewoon lekker kunt lezen zonder al te veel na te hoeven denken. Nu is het tijd voor het laatste deel, Nieuwe liefde in de kleine theetuin. Heeft het mij weer net zo weten te vermaken? Let op: het fysieke boek verschijnt in mei, het ebook is nu al beschikbaar.

Zoals ik in de eerste alinea al aangeef, is dit een serie waarbij je niet hoeft na te denken tijdens het lezen. Dat had ik ook hier weer verwacht. Dat klopt ook zeker, want ik las het boek zo uit. Wel merk ik dat mijn leesplezier minder wordt naarmate de serie vordert. Waar ik de eerste twee delen nog met veel plezier las, werd dit bij het derde deel al wat minder. Ik had goede hoop dat dit laatste deel wel weer fijn was om te lezen en dat het derde deel gewoon even een dipje was. Helaas bleek dit niet het geval.

In dit boek volgen we weer twee verhaallijnen: die van Rosa en die van Kendra. Rosa kennen we al omdat zij in het eerste boek een van de hoofdpersonen is. Uit de eerdere delen kun je al opmaken dat er iets is voorgevallen in New York en in dit deel krijg je hier meer duidelijkheid over. Daarnaast is er Kendra, een nieuw personage. Ook haar hebben we in het vorige deel heel kort gezien. Eerlijk gezegd was ik dat alweer vergeten. Kendra komt werken in de theetuin en is familie van Emma. Ik vond haar eigenlijk niet zo boeiend. Ik was meer geïnteresseerd in het verhaal van Rosa en ik wilde vooral weten wat daar is gebeurd. Helaas vond ik haar ook echt minder leuk. Ik heb het gevoel dat alle personages nu een beetje op de vlakte blijven en dat er weinig diepgang meer in zit.

Het boek is weer vlot geschreven. Er wordt vaak van perspectief gewisseld, maar dat is niet erg omdat je zo makkelijk twee verhaallijnen kunt volgen. De hoofdstukken zijn kort en dit maakt dat je het boek snel uit kunt lezen. Ik ging er dan ook binnen een dag doorheen. Het is alleen geen diepgaande schrijfstijl, wat absoluut bij het feelgood genre past, maar waar ik de laatste tijd wat meer moeite mee heb. Ik las het boek wel met plezier, maar kon mij er niet in verliezen.

Doordat dit het laatste deel is van de serie is het de bedoeling dat alle eindjes aan elkaar worden geknoopt. Dat gebeurt hier ook zeker. Ik vond het verhaal wel leuk, maar niet heel boeiend. Het was het allemaal net niet voor mij. Er gebeurt veel, misschien zelfs iets te veel waardoor er weinig ruimte is om iets goed te verdiepen. Dit past bij feelgood, maar hierdoor merk ik dat mijn leeshonger niet gestild wordt. Het is allemaal erg voorspelbaar en de romance ging bij beide personages veel te snel waardoor het ongeloofwaardig voelt. Ik mis dat een beetje, wat diepgang in de romantiek. Nu leek het wel liefde op het eerste gezicht en hoewel ik zeker geloof dat dat kan, werkt het voor een verhaal gewoon niet zo goed. Dat vind ik jammer. Het is goed te merken dat dit een laatste deel van de serie is, want meer heeft er gewoon niet ingezeten. Dat kwam hier al een beetje uit naar voren.

Nieuwe liefde in de kleine theetuin is het laatste deel in deze serie van Anne West. Het is weer een fijn boek waarbij je niet hoeft na te denken, maar toch bracht dit mij minder plezier dan de eerste twee delen dat deden. Ik merkte bij het vorige deel al dat de koek een beetje op begon te raken en hier had ik dat gevoel nog veel sterker. Het is goed zo, de serie is mooi afgerond en alle eindjes zijn aan elkaar geknoopt.