Prima start van nieuwe serie

In 2021 maakte ik kennis met het werk van Rachel van Charante. Ik las haar debuut Het schuilhuis, dat zich afspeelt in Lochem. In 2022 volgde Het Grachtenhuis dat zich eveneens in Lochem afspeelt. In 2023 verscheen Schaduwdochter, het eerste deel in de “Acht kastelen” serie. Deze serie speelt zich af in Vorden, wederom in de Achterhoek. Dit gebied speelt een belangrijke rol in de verhalen van deze auteur, evenals geschiedenis. Heeft dit boek mij weer aangenaam weten te verrassen?

Amsterdam, 1917. Het is oorlog en ondanks dat er in Nederland niet actief wordt gevochten, zijn de gevolgen ook hier merkbaar. Er is voedselschaarste waardoor de bevolking gevaarlijke toeren uithaalt om aan eten te komen. Ziektes liggen op de loer, iets dat Guusje maar al te goed weet. Als haar zusje ziek wordt probeert ze er alles aan te doen om voor haar te zorgen. Maar, de behandeling is duur en werk is er nauwelijks. Als ze de steenrijke Hugo ontmoet, biedt hij haar een betrekking aan op zijn landgoed met kasteel in Vorden. Guusje accepteert het aanbod, maar komt er al snel achter dat het te mooi is om waar te zijn. Lukt het haar om zich staande te houden in een wereld waar list en bedrog aan de orde van de dag zijn? In het heden stuit Carmen na de verhuizing naar kasteel Vorden op een doos met familiegeheimen van haar man. Gaandeweg raakt ze steeds meer verstrikt in het verhaal van Guusje. Wat heeft zij met haar schoonfamilie te maken?

Het verhaal wordt verteld vanuit twee tijdlijnen, die van Guusje in het Amsterdam van 1917 en die van Carmen in het heden. Normaliter leer je de personages op deze manier goed kennen en weet de een vaak meer te boeien dan de ander. In dit geval gaat deze vlieger niet op. De personages zijn wel goed uitgewerkt, want je ziet hun veerkracht en leert hun beweegredenen voor hun acties kennen. Alleen weet hun beider verhaal niet te intrigeren. Het is lastig om emotionele betrokkenheid te voelen, ondanks dat ik het tijdens het lezen meermaals met Guusje te doen had. Het leven was in die tijd zwaar en ze werd gewoon gebruikt. Guusje is vrij goedgelovig en hier maakt men gretig gebruik van. Ondanks deze goedgelovigheid lukte het haar wel om plannen te smeden, maar ze blijft moeite houden het geluk aan haar zijde te krijgen. Carmen daarentegen deed me niets, ze voelt erg oppervlakkig aan ook al heeft zij het eveneens niet makkelijk.

Net als bij de eerdere boeken is de schrijfstijl van de auteur prettig. Door de vrij korte hoofdstukken leest het verhaal makkelijk en de perspectiefwisselingen voelen natuurlijk aan. Het verhaal zelf weet alleen niet te intrigeren omdat het nergens echt spannend wordt. Er wordt al vrij vlot uit de doeken gedaan waarom Carmen en haar man naar het kasteel zijn verhuisd. Door deze vraag al zo vroeg te beantwoorden is dit mysterie te snel opgelost waardoor deze tijdlijn diepgang mist. Deze is meer aanwezig in de tijdlijn in het verleden, maar ook hier voelde ik weinig bij. Ik wilde wel door blijven lezen om uit te vinden hoe het Guusje zou vergaan, maar toch wist het mij niet in zijn greep te houden. Er mist simpelweg spanning. De geschiedenis van kasteel Vorden is wel interessant, al had ik hier eveneens weinig mee.

Schaduwdochter is geen slechte start van een nieuwe serie van Rachel van Charante. In tegenstelling tot haar eerdere boeken was ik er alleen niet door geïntrigeerd. De verhaallijnen zijn prima uitgewerkt, maar missen net een beetje spanning om echt te beklijven. Guusje is het meest veerkrachtige personage in deze roman en is daarmee ook het beste uitgewerkt. Carmen voegt weinig toe aan het verhaal. Ondanks dat deze roman niet volledig weet te overtuigen ben ik wel nieuwsgierig naar het tweede deel in deze “Acht kastelen” serie, De verraadster van Vorden.