Lezersrecensie
Niet originele, maar toch verslavende romantasy
Ik zit niet op BookTok, maar vaak genoeg kom ik een boek tegen dat op dit deel van sociale media behoorlijk wat populariteit geniet én mij nieuwsgierig maakt. Een van deze boeken is Spark of the Everflame, het eerste deel in de “Kindred Curse” serie van penn Cole. Het is romantasy die in eerste instantie is uitgegeven in eigen beheer, maar nu langzaam door een grotere uitgeverij wordt opgepakt. Dit is een trend die vooral de laatste twee jaar zichtbaar wordt en dat wil nog weleens leuke verassingen opleveren. Ik ga altijd zonder al te hoge verwachtingen zo’n leesavontuur aan en dat is hier niet anders. Wist dit boek mij toch te verbazen?
Het leven van de twintigjarige Diem Belatore is al volledig voor haar uitgestippeld. Ze is altijd al een beetje anders geweest, iets waardoor ze erg beschermd is opgevoed. Ze is voorbestemd om als genezeres te werken en daarmee in de voetsporen van haar moeder te treden. Diem haalt hier voldoening uit, tot haar moeder op een dag verdwijnt. Diem wordt gedwongen om haar taken over te nemen en dit maakt dat ze vaker in het koninklijk paleis moet zijn dan haar lief is. In haar wereld hebben afstammelingen van goden het voor het zeggen en zijn de mensen ondergeschikt. Diem is sterfelijk, dat is wat ze altijd heeft geleerd. Een reeks gebeurtenissen doet haar echter twijfelen, want waarom gebeuren er toch allemaal vreemde dingen met haar? Ze begint zich langzaam maar zeker af te vragen of het leven dat voor haar is uitgestippeld iets is dat ze wel wil. En wat moet ze toch met haar gevoelens voor Luther, haar toch wel erg aantrekkelijke aardsvijand?
Cole heeft ervoor gekozen het verhaal volledig vanuit Diem te vertellen. Hierdoor leer je dit personage en haar beweegredenen goed kennen. Diem is goed uitgewerkt en maakt ook echt een ontwikkeling door. Aan het begin van het verhaal is ze voorzichtig en probeert ze de aandacht niet op zichzelf te vestigen. Dit verandert naarmate het verhaal vordert en haar moeder verdwijnt. Nog steeds probeert Diem de aandacht niet op zichzelf te vestigen, maar ze is wel iets minder voorzichtig. Ze bevindt zich vaak genoeg in benarde situaties waarin ze alleen maar kan hopen dat alles goed afloopt. Dit lijkt haar in eerste instantie allemaal makkelijk af te gaan, iets waar ik vaak snel geïrriteerd door raak. Hier voelde ik deze irritatie niet, want deze gebeurtenissen zorgen ervoor dat Diem haar wereldbeeld drastisch overhoop wordt gegooid waardoor ze zich dingen af begint te vragen en ook verzet begint te tonen. En dat zorgt dan weer voor karakterontwikkeling. Naast Diem zijn er nog meerdere personages die belangrijk zijn voor het verhaal. Hen leer je ook redelijk goed kennen, maar de auteur houdt hier expres dingen verborgen. Luther maakt nieuwsgierig, want hij weet niet goed waar hij het zoeken moet. Hij is loyaal aan het koninkrijk, maar begint ook gevoelens voor Diem te ontwikkelen. Henry is dan weer een personage met een geheime agenda en die zag ik niet aankomen.
De schrijfstijl van de auteur is prettig. Ik had weinig moeite om in dit boek te komen en ook niet met doorlezen. Ik miste wel een tweede perspectief, het zou interessant geweest zijn om een kijkje in het hoofd van Luther of Henry te krijgen. Ook al ontbreekt dit, het maakt het verhaal niet minder boeiend. Het heeft wel een langzame start, want tot ongeveer halverwege gebeurt er niet echt iets significants. Dit was bekend, dit boek is ook in de markt gezet als een echte slow-burn. De vlotte en toegankelijke schrijfstijl lieten mij echter niet voelen dat het tempo wat laag ligt. Toen de stroomversnelling eenmaal in gang was gezet, wist het verhaal mij ook echt te intrigeren en wilde ik doorlezen tot het uit was. De cliffhanger maakt nieuwsgierig naar wat er nog meer op stapel staat voor deze personages. De plot is niet erg origineel, het is een typisch romantasy verhaal met ook wel typische personages en tropes. Maar toch blijft het intrigerend.
Spark of the Everflame van Penn Cole heeft mij niet teleurgesteld. Het boek is vlot geschreven en heeft een interessant plot. Het is voornamelijk interessant dat het eens niet over de fae lijkt te gaan, zoals vaak het geval is in boeken binnen het romantasy genre. Wel komt het verhaal wat traag op gang. Als het eenmaal op stoom komt, wil je door blijven lezen omdat je wilt weten hoe het verder gaat. Het is een typisch romantasy verhaal met de welbekende formule, maar ook met de welbekende verslavende werking ervan. De cliffhanger maakt nieuwsgierig naar het vervolg.
Het leven van de twintigjarige Diem Belatore is al volledig voor haar uitgestippeld. Ze is altijd al een beetje anders geweest, iets waardoor ze erg beschermd is opgevoed. Ze is voorbestemd om als genezeres te werken en daarmee in de voetsporen van haar moeder te treden. Diem haalt hier voldoening uit, tot haar moeder op een dag verdwijnt. Diem wordt gedwongen om haar taken over te nemen en dit maakt dat ze vaker in het koninklijk paleis moet zijn dan haar lief is. In haar wereld hebben afstammelingen van goden het voor het zeggen en zijn de mensen ondergeschikt. Diem is sterfelijk, dat is wat ze altijd heeft geleerd. Een reeks gebeurtenissen doet haar echter twijfelen, want waarom gebeuren er toch allemaal vreemde dingen met haar? Ze begint zich langzaam maar zeker af te vragen of het leven dat voor haar is uitgestippeld iets is dat ze wel wil. En wat moet ze toch met haar gevoelens voor Luther, haar toch wel erg aantrekkelijke aardsvijand?
Cole heeft ervoor gekozen het verhaal volledig vanuit Diem te vertellen. Hierdoor leer je dit personage en haar beweegredenen goed kennen. Diem is goed uitgewerkt en maakt ook echt een ontwikkeling door. Aan het begin van het verhaal is ze voorzichtig en probeert ze de aandacht niet op zichzelf te vestigen. Dit verandert naarmate het verhaal vordert en haar moeder verdwijnt. Nog steeds probeert Diem de aandacht niet op zichzelf te vestigen, maar ze is wel iets minder voorzichtig. Ze bevindt zich vaak genoeg in benarde situaties waarin ze alleen maar kan hopen dat alles goed afloopt. Dit lijkt haar in eerste instantie allemaal makkelijk af te gaan, iets waar ik vaak snel geïrriteerd door raak. Hier voelde ik deze irritatie niet, want deze gebeurtenissen zorgen ervoor dat Diem haar wereldbeeld drastisch overhoop wordt gegooid waardoor ze zich dingen af begint te vragen en ook verzet begint te tonen. En dat zorgt dan weer voor karakterontwikkeling. Naast Diem zijn er nog meerdere personages die belangrijk zijn voor het verhaal. Hen leer je ook redelijk goed kennen, maar de auteur houdt hier expres dingen verborgen. Luther maakt nieuwsgierig, want hij weet niet goed waar hij het zoeken moet. Hij is loyaal aan het koninkrijk, maar begint ook gevoelens voor Diem te ontwikkelen. Henry is dan weer een personage met een geheime agenda en die zag ik niet aankomen.
De schrijfstijl van de auteur is prettig. Ik had weinig moeite om in dit boek te komen en ook niet met doorlezen. Ik miste wel een tweede perspectief, het zou interessant geweest zijn om een kijkje in het hoofd van Luther of Henry te krijgen. Ook al ontbreekt dit, het maakt het verhaal niet minder boeiend. Het heeft wel een langzame start, want tot ongeveer halverwege gebeurt er niet echt iets significants. Dit was bekend, dit boek is ook in de markt gezet als een echte slow-burn. De vlotte en toegankelijke schrijfstijl lieten mij echter niet voelen dat het tempo wat laag ligt. Toen de stroomversnelling eenmaal in gang was gezet, wist het verhaal mij ook echt te intrigeren en wilde ik doorlezen tot het uit was. De cliffhanger maakt nieuwsgierig naar wat er nog meer op stapel staat voor deze personages. De plot is niet erg origineel, het is een typisch romantasy verhaal met ook wel typische personages en tropes. Maar toch blijft het intrigerend.
Spark of the Everflame van Penn Cole heeft mij niet teleurgesteld. Het boek is vlot geschreven en heeft een interessant plot. Het is voornamelijk interessant dat het eens niet over de fae lijkt te gaan, zoals vaak het geval is in boeken binnen het romantasy genre. Wel komt het verhaal wat traag op gang. Als het eenmaal op stoom komt, wil je door blijven lezen omdat je wilt weten hoe het verder gaat. Het is een typisch romantasy verhaal met de welbekende formule, maar ook met de welbekende verslavende werking ervan. De cliffhanger maakt nieuwsgierig naar het vervolg.
1
Reageer op deze recensie