Iedere bladzijde is een feest

In (prenten-)boeken kan alles, dus waarom zou een koe niet in een boom kunnen klimmen? Koe Kee twijfelt er in ieder geval geen moment aan. Ze is een nieuwsgierige koe, niet bang om iets nieuws te proberen. En ja hoor, op een dag klimt ze gewoon in een boom. En daarboven ziet de wereld er heel anders uit. Ze ontmoet een draak – gelukkig is die vegetariër – die net zoveel fantastische dromen heeft als Kee. De zussen van Kee vonden haar verhalen altijd al belachelijk en onzinnig, maar een draak in een boom, dat kan echt niet. Hun bezorgdheid voor hun zus is groter dan hun angst om de wijde wereld in te gaan. Dus als Kee de volgende ochtend verdwenen is, verlaten ze ‘voor het eerst van hun leven het erf’. En ze ontdekken nog veel meer vreemds, dingen die ze zelfs in hun stoutste dromen niet hadden kunnen bedenken. Een prachtige wereld en een zus die grenzen verlegt. Ze laten zich uiteindelijk verleiden om ook mee te doen.  

De oplettende kijker ziet al meteen dat Koe Kee anders is: nieuwsgierig en fantasierijk. In de nuchterheid van de koeienwereld zijn dat eigenschappen die niet op begrip kunnen rekenen. Afwijken van de norm is hier echter uitdagend, prikkelend en grensverleggend. Niet zijn als alle anderen, je eigen koers varen, je hart volgen. Een mooi thema voor een prentenboek, waar jonge kinderen zichzelf in kunnen herkennen en bevestiging kunnen ervaren.  

In een goed prentenboek vullen tekst en illustraties elkaar aan. De prachtige dromen en ongelofelijke verhalen worden mooi verbeeld in de gedachtenwolkjes. De afkeurende koppies van de zussen bevestigen hun uitspraken: ‘onmogelijk, belachelijk, onzin!’ En het langs spurtende varken met een vreemd pakketje op de rug prikkelt de nieuwsgierigheid. Voor de voorlezer is het dus van belang dat je niet alleen naar de tekst kijkt, maar ook veel aandacht besteedt aan de tekeningen. Dat is namelijk waar kinderen tijdens het voorlezen naar kijken. Volg hun oogjes eens tijdens het voorlezen. Die bewegen voortdurend over de bladzijde: van linksonder naar rechtsboven naar het midden en zo verder. Wacht eens met omslaan van de bladzijde tot het kind aangeeft dat het uitgekeken is. Dat lukt beter als je bedenkt dat het kind de baas is over het boek, en niet de voorlezer.  

Gemma Merino maakte eerder het prentenboek De krokodil die niet van water hield en geeft de krokodil een rol in haar nieuwe boek. Erg leuk voor kinderen die dit herkennen. De variatie in illustratietechnieken geeft De koe die in een boom klom iets extra’s. De ecoline-bomen, de wat bibberige lijntjes waarmee de koeien, de draak en de boomstammen zijn getekend en het prachtige kleurgebruik maken dat iedere bladzijde weer een feest is om naar te kijken.  

Het boek zal vierjarigen zeker aanspreken, maar ook een zesjarige zal zich uitgedaagd zien om het briefje van Kee en de opschriften van de potjes in de keukenkast te ontcijferen. Een heerlijk prentenboek om vaak ter hand te nemen en dus lang mee gaat.