Prachtig!

Dit boek heeft mij enorm aangegrepen, maar ik vind het jammer dat het enkele dagen geduurd heeft vooraleer ik het uitgelezen had, want ik heb het gevoel dat ik het verhaal hierdoor niet volledig tot zijn recht is gekomen. Ik herlees niet vaak boeken (want de nog te lezen lijst is zo lang…), maar deze komt dit jaar sowieso nog eens op de leesstapel terecht.

Lara Taveirne vertelt in Wolf over haar kleine broer, die op een doodgewone dag de deur achter zich dichttrok en besloot te verdwijnen. Maanden na zijn verdwijnen wordt zijn lichaam gevonden, met een dagboek aan zijn borst vastgemaakt.

Het boek is heel beeldend geschreven, ik zie het kleine wolfje zo voor me, beteuterd kijkend op de speelplaats omdat hij altijd de wolf moet zijn in het kinderspelletje Wolfje hoe laat is het, maar ik zie Lara evenzeer zitten op de nachttrein richting het noorden van Zweden, babbelend met onbekende medereizigers en met een pot zand in haar rugzak.

Ik kan alleen maar zeggen, lees dit boek, pink een traan weg en geniet van de prachtige bewoordingen.