Lezersrecensie
Wat als je de aanslag op John F. Kennedy kunt voorkomen?
Ik las afgelopen week de klepper ‘22-11-1963’, geschreven door Stephen King. Met dit boek probeert hij een antwoord te geven op deze vraag.
Het werd omschreven als een thriller, maar zelf vind ik het eerder een roman over tijdreizen.
Ik leende dit boek misschien wel al 2 jaar geleden van een vriend met het gedacht het in november te lezen en dit jaar is het er eindelijk van gekomen, maar het zag er zo dik uit dat dit me een beetje heeft tegengehouden. Vooral omdat ik niet alle boeken van Stephen King kon smaken in het verleden.
22 november 1963, de dag waarop John F. Kennedy werd vermoord en de wereld voorgoed veranderde...
Leraar Engels Jake Epping ontdekt in 2011 een poort in de tijd en reist naar 1958. Lukt het hem de aanslag op John F. Kennedy te voorkomen? En tegen welke prijs? Jake merkt dat het verleden weerbarstig is en zich niet graag laat veranderen, en dat de gevolgen van zijn handelingen onomkeerbaar zijn.
Ik dacht initieel voor ik begon te lezen dat het louter over de moord op Kennedy zou gaan, maar het is zoveel meer. Jake (of George zoals hij zichzelf noemt in de jaren 1950/1960) komt terecht in 1958 uit, enkele jaren voor de aanslag dus. Hij probeert terwijl hij daar is enkele ‘kleinere’ dingen ook te veranderen, goed wetende dat er zoiets is als een ‘vlindereffect’. In dit boek wordt er een duidelijk tijdbeeld van de late jaren 1950 en vroege jaren 1960 te geven. Jake/George bouwt er ook een leven op, gaat er werken en wordt er verliefd. Dus het is echt wel meer. We leren ook Lee Harvey Oswald, de moordenaar van Kennedy, kennen in de jaren vooraf gaande aan de aanslag.
Echt spannend vond ik het nooit. Het is naar mijn gevoel echt een traag boek. Het alledaagse wordt uitgebreid besproken. Vandaar dat ik thriller niet echt passend vind. Het was ook echt een dik boek. Ik weet ook niet of het echt zo lang moest zijn of het niet wat korter kon. Ik vond het soms moeilijk om mijn aandacht erbij te houden, maar ik heb het uitgelezen en toen ik bij deel 5 kwam was ik al zo ver dat ik toch niet meer kon stoppen. Het einde vond ik eerst tamelijk overdreven, maar toen toch een beetje mooi.
Het werd omschreven als een thriller, maar zelf vind ik het eerder een roman over tijdreizen.
Ik leende dit boek misschien wel al 2 jaar geleden van een vriend met het gedacht het in november te lezen en dit jaar is het er eindelijk van gekomen, maar het zag er zo dik uit dat dit me een beetje heeft tegengehouden. Vooral omdat ik niet alle boeken van Stephen King kon smaken in het verleden.
22 november 1963, de dag waarop John F. Kennedy werd vermoord en de wereld voorgoed veranderde...
Leraar Engels Jake Epping ontdekt in 2011 een poort in de tijd en reist naar 1958. Lukt het hem de aanslag op John F. Kennedy te voorkomen? En tegen welke prijs? Jake merkt dat het verleden weerbarstig is en zich niet graag laat veranderen, en dat de gevolgen van zijn handelingen onomkeerbaar zijn.
Ik dacht initieel voor ik begon te lezen dat het louter over de moord op Kennedy zou gaan, maar het is zoveel meer. Jake (of George zoals hij zichzelf noemt in de jaren 1950/1960) komt terecht in 1958 uit, enkele jaren voor de aanslag dus. Hij probeert terwijl hij daar is enkele ‘kleinere’ dingen ook te veranderen, goed wetende dat er zoiets is als een ‘vlindereffect’. In dit boek wordt er een duidelijk tijdbeeld van de late jaren 1950 en vroege jaren 1960 te geven. Jake/George bouwt er ook een leven op, gaat er werken en wordt er verliefd. Dus het is echt wel meer. We leren ook Lee Harvey Oswald, de moordenaar van Kennedy, kennen in de jaren vooraf gaande aan de aanslag.
Echt spannend vond ik het nooit. Het is naar mijn gevoel echt een traag boek. Het alledaagse wordt uitgebreid besproken. Vandaar dat ik thriller niet echt passend vind. Het was ook echt een dik boek. Ik weet ook niet of het echt zo lang moest zijn of het niet wat korter kon. Ik vond het soms moeilijk om mijn aandacht erbij te houden, maar ik heb het uitgelezen en toen ik bij deel 5 kwam was ik al zo ver dat ik toch niet meer kon stoppen. Het einde vond ik eerst tamelijk overdreven, maar toen toch een beetje mooi.
1
Reageer op deze recensie