Lezersrecensie
Zoektocht naar een "happy end"
De tranenmaker is een roman geschreven door Erin Doom.
Nica en Rigel groeien op in een tehuis, Sunnycreek Home, maar door de kinderen daar wordt het ‘de Grave’, het graf, genoemd.
De kinderen vertelden elkaar daar verhalen, waarvan het bekendste ‘De Tranenmaker’ is. Dit verhaal ging over een mysterieus figuur die leefde in een wereld waar niemand kon huilen. Hij hielp dan de mensen die toch wilden huilen door tranen uit kristal te vervaardigen. Tranen geven je immers echt het gevoel ‘mens’ te zijn.
Nica’s droom komt uit als ze 17 jaar is. Anna en Norman willen haar adopteren. Rigel die al sinds hij 1 week oud is, in het weeshuis woont, wordt samen met haar gekozen. Rigel is knap, muzikaal en intelligent, maar hij heeft een duistere kant en een muur om zichzelf gebouwd. De laatste persoon die Nica als broer zou willen.
Ze is echter vastbesloten om haar “happy end” te krijgen en niemand zal haar droom om weer ouders te hebben in de weg staan. Ze willen haar vleugels kunnen uitslaan, net zoals de vlinder waarnaar ze vernoemd is.
Ik vond het een erg mooi verhaal. De link met de titel is er, maar het boek is zoveel meer. Nica en Rigel delen een verleden vol verdriet en met een gebrek aan liefde. Rigel ziet zichzelf als een boze wolf en doet zeker in het begin erg gemeen tegen Nica. Zij is zijn tegenpool. Een ontzettend lieve vlinder, naïef met een warm hart voor dieren. Ze ziet ook steeds het goede in iedereen. Ze is echter ook een beetje vreemd met haar vingers vol (kleurige) pleisters. Het tehuis heeft hen beide gekraakt.
De personages waren ontzettend goed omschreven, hun trauma hartverscheurend. Het boek wordt afwisselend verteld door Nica (vanuit de ik-persoon) en Rigel (vanuit de hij-persoon). Rigel is erg complex. Als lezer leer je hem samen met Nica helemaal kennen. Zo kan je zijn gedrag beter begrijpen en leer je waarom hij is hoe hij is.
De schrijfstijl van Erin Doom is erg beeldend. Er is best veel herhaling, maar dit stoort helemaal niet. Het verhaal was prachtig, aangrijpend en ieder hoofdstuk start met een quote die mooi aansluit bij wat er gaat komen. Aanrader!
Nica en Rigel groeien op in een tehuis, Sunnycreek Home, maar door de kinderen daar wordt het ‘de Grave’, het graf, genoemd.
De kinderen vertelden elkaar daar verhalen, waarvan het bekendste ‘De Tranenmaker’ is. Dit verhaal ging over een mysterieus figuur die leefde in een wereld waar niemand kon huilen. Hij hielp dan de mensen die toch wilden huilen door tranen uit kristal te vervaardigen. Tranen geven je immers echt het gevoel ‘mens’ te zijn.
Nica’s droom komt uit als ze 17 jaar is. Anna en Norman willen haar adopteren. Rigel die al sinds hij 1 week oud is, in het weeshuis woont, wordt samen met haar gekozen. Rigel is knap, muzikaal en intelligent, maar hij heeft een duistere kant en een muur om zichzelf gebouwd. De laatste persoon die Nica als broer zou willen.
Ze is echter vastbesloten om haar “happy end” te krijgen en niemand zal haar droom om weer ouders te hebben in de weg staan. Ze willen haar vleugels kunnen uitslaan, net zoals de vlinder waarnaar ze vernoemd is.
Ik vond het een erg mooi verhaal. De link met de titel is er, maar het boek is zoveel meer. Nica en Rigel delen een verleden vol verdriet en met een gebrek aan liefde. Rigel ziet zichzelf als een boze wolf en doet zeker in het begin erg gemeen tegen Nica. Zij is zijn tegenpool. Een ontzettend lieve vlinder, naïef met een warm hart voor dieren. Ze ziet ook steeds het goede in iedereen. Ze is echter ook een beetje vreemd met haar vingers vol (kleurige) pleisters. Het tehuis heeft hen beide gekraakt.
De personages waren ontzettend goed omschreven, hun trauma hartverscheurend. Het boek wordt afwisselend verteld door Nica (vanuit de ik-persoon) en Rigel (vanuit de hij-persoon). Rigel is erg complex. Als lezer leer je hem samen met Nica helemaal kennen. Zo kan je zijn gedrag beter begrijpen en leer je waarom hij is hoe hij is.
De schrijfstijl van Erin Doom is erg beeldend. Er is best veel herhaling, maar dit stoort helemaal niet. Het verhaal was prachtig, aangrijpend en ieder hoofdstuk start met een quote die mooi aansluit bij wat er gaat komen. Aanrader!
1
Reageer op deze recensie