Langzaam opbouwende spanning

Ik las ‘Nooit meer alleen’, een thriller geschreven door Toni Coppers.

Er is iets sinisters aan de hand in de Antwerpse wijk Seefhoek. Katten worden ritueel vermoord. Als er steeds meer dode katten worden aangetroffen, besluit commissaris Liese Meerhout zich met het onderzoek te bemoeien. Ze is er immers van overtuigd dat iemand oefent op katten omdat het hem de moed ontbreekt om dit ook op mensen te doen.

Dit is het 13de boek in de reeks rond Liese Meerhout, maar dit boek kan je ook perfect apart lezen.

Ik heb het op twee dagen uitgelezen. Aanvankelijk kwam het wat traag op gang, maar toen kon ik het bijna niet meer wegleggen.

Het boek wisselt van perspectief tussen de dader (je weet niet wie hij is, maar je kan wel mee in zijn hoofd kijken), de politie en enkele inwoners van de Seefhoek. Het wisselt ook tussen de moordzaak zelf (hoewel er eerst niet veel gemoord wordt) en tussen het privéleven van enkele politieagenten. Het zat goed in elkaar en heeft een verrassende ontknoping.