Lezersrecensie
Wanneer het verleden verweven word in het heden.
Verloren in het verleden- P M Pauwels
Wat een pareltje is dit boek en niet alleen langs de buitenkant , ook de binnenkant werd prachtig gedecoreerd. Daar word je als lezer bij elk hoofdstuk op getrakteerd en het is een lust voor het oog.
Vooraf hoopte ik dat het verhaal even prachtig zou zijn als de cover en mijn verwachtingen werden helemaal ingelost.
Korte inhoud:
Antwerpen word geteisterd door drugs en bloederige aanslagen.
De chauffeur van een diamantair word ontvoerd maar waarom net hij?
Sofie doet vrijwilligerswerk in een ziekenhuis en ziet een moord op een patiënt gebeuren maar behalve oud rechercheur Robert zelf ook patiënt geloofd niemand haar.
En dan geraakt Sofie ook nog door toeval betrokken bij de ontvoeringszaak.
Tot slot komt ook het dodelijk auto ongeval van haar ouders 20jaar geleden en de dood van haar eerste grote liefde terug aan de oppervlakte.
De proloog doet je al direct op het puntje van de zetel belanden en beloofd een spannend verhaal.
Net zoals in Hoor de stilte spreken worden ook nu weer verwachtingen gecreëerd en hoop je op het einde van het verhaal alle antwoorden te hebben gekregen , alles te hebben begrepen.
Door het gebruik van bijnamen in de proloog heb je er later in het verhaal als bepaalde personages voorbij komen er het raden naar of je er achter bent wie de personen zijn die je eigenlijk al van uit de proloog kent en hoe de rest van het verhaal bij de proloog past.
De proloog word gevolgd door een stukje 8 weken eerder en daarna 20 jaar later het is dus direct je verstand erbij houden en met aandacht lezen zodat je later in het verhaal de puzzelstukje bij elkaar kan leggen.
De auteur heeft bij het schrijven goed nagedacht over hoe ze haar personages bepaalde karaktereigenschappen wilde meegeven , hoe doortastend , lief of arrogant ze mochten/moesten zijn.
Ze is daar bijzonder goed in geslaagd.
Wat ook bij de schrijfstijl van Pia past is dat ze spannende passages soms invult met romantiek en liefdesspel. Voor sommige verpest dat het spanningsveld , ik lees zelf ook niet graag kleffe verhalen maar hier zijn het maar korte passages en het stoorde mij niet.
Ik verraad hier geen spoiler als ik vertel dat de gebeurtenissen verteld in de korte inhoud met elkaar verweven zijn anders zou het maar gek zijn dat ze vermeld worden. Zodoende blijf je je al lezend afvragen hoe alles in elkaar past en zo blijft de spanning tot op het laatste aanwezig.
Al lezend vroeg ik me vaak af of ik in de juiste richting dacht , het bij het rechte eind had dat laat vermoeden dat de auteur de lezer zijn aandacht er goed bij wil houden , het spannend houd , het zo heeft uitgedacht dat het niet te voorspelbaar word en dat is goed gelukt.
- Past de titel bij het verhaal ? Na het lezen van het verhaal is het antwoord volmondig Ja
Past de cover bij de titel en het verhaal? Ook hier is het antwoord ja , een jonge vrouw die al mijmerend uit het raam kijkt.
- Een spannend verhaal vol onverwachte wendingen en goede volwaardige personages met eigen identiteiten en karaktereigenschappen.
- Mooi binnenwerk die de nieuwe hoofstukken aangeven met titel zodat het allemaal overzichtelijk blijft.
- geen te lange hoofstukken dat leest ook veel fijner vind ik zelf.
- Fijne schrijfstijl , mooi en spannend verhaal.
korte passage:
Tientallen onze vaders later zit Sofie nog steeds onbewogen in het riet , met de handen gevouwen.
Het is muisstil rondom haar. De hemel ziet nog even blauw als daarstraks. Sofie knippert met de ogen. Als een kat spert ze haar ogen open. Ze hoort wat.......
Wat een pareltje is dit boek en niet alleen langs de buitenkant , ook de binnenkant werd prachtig gedecoreerd. Daar word je als lezer bij elk hoofdstuk op getrakteerd en het is een lust voor het oog.
Vooraf hoopte ik dat het verhaal even prachtig zou zijn als de cover en mijn verwachtingen werden helemaal ingelost.
Korte inhoud:
Antwerpen word geteisterd door drugs en bloederige aanslagen.
De chauffeur van een diamantair word ontvoerd maar waarom net hij?
Sofie doet vrijwilligerswerk in een ziekenhuis en ziet een moord op een patiënt gebeuren maar behalve oud rechercheur Robert zelf ook patiënt geloofd niemand haar.
En dan geraakt Sofie ook nog door toeval betrokken bij de ontvoeringszaak.
Tot slot komt ook het dodelijk auto ongeval van haar ouders 20jaar geleden en de dood van haar eerste grote liefde terug aan de oppervlakte.
De proloog doet je al direct op het puntje van de zetel belanden en beloofd een spannend verhaal.
Net zoals in Hoor de stilte spreken worden ook nu weer verwachtingen gecreëerd en hoop je op het einde van het verhaal alle antwoorden te hebben gekregen , alles te hebben begrepen.
Door het gebruik van bijnamen in de proloog heb je er later in het verhaal als bepaalde personages voorbij komen er het raden naar of je er achter bent wie de personen zijn die je eigenlijk al van uit de proloog kent en hoe de rest van het verhaal bij de proloog past.
De proloog word gevolgd door een stukje 8 weken eerder en daarna 20 jaar later het is dus direct je verstand erbij houden en met aandacht lezen zodat je later in het verhaal de puzzelstukje bij elkaar kan leggen.
De auteur heeft bij het schrijven goed nagedacht over hoe ze haar personages bepaalde karaktereigenschappen wilde meegeven , hoe doortastend , lief of arrogant ze mochten/moesten zijn.
Ze is daar bijzonder goed in geslaagd.
Wat ook bij de schrijfstijl van Pia past is dat ze spannende passages soms invult met romantiek en liefdesspel. Voor sommige verpest dat het spanningsveld , ik lees zelf ook niet graag kleffe verhalen maar hier zijn het maar korte passages en het stoorde mij niet.
Ik verraad hier geen spoiler als ik vertel dat de gebeurtenissen verteld in de korte inhoud met elkaar verweven zijn anders zou het maar gek zijn dat ze vermeld worden. Zodoende blijf je je al lezend afvragen hoe alles in elkaar past en zo blijft de spanning tot op het laatste aanwezig.
Al lezend vroeg ik me vaak af of ik in de juiste richting dacht , het bij het rechte eind had dat laat vermoeden dat de auteur de lezer zijn aandacht er goed bij wil houden , het spannend houd , het zo heeft uitgedacht dat het niet te voorspelbaar word en dat is goed gelukt.
- Past de titel bij het verhaal ? Na het lezen van het verhaal is het antwoord volmondig Ja
Past de cover bij de titel en het verhaal? Ook hier is het antwoord ja , een jonge vrouw die al mijmerend uit het raam kijkt.
- Een spannend verhaal vol onverwachte wendingen en goede volwaardige personages met eigen identiteiten en karaktereigenschappen.
- Mooi binnenwerk die de nieuwe hoofstukken aangeven met titel zodat het allemaal overzichtelijk blijft.
- geen te lange hoofstukken dat leest ook veel fijner vind ik zelf.
- Fijne schrijfstijl , mooi en spannend verhaal.
korte passage:
Tientallen onze vaders later zit Sofie nog steeds onbewogen in het riet , met de handen gevouwen.
Het is muisstil rondom haar. De hemel ziet nog even blauw als daarstraks. Sofie knippert met de ogen. Als een kat spert ze haar ogen open. Ze hoort wat.......
1
Reageer op deze recensie