Psychologische thriller

Op de achterflap staat 'de beste Nederlandse thrillerschrijver' dus deze auteur wilde ik absoluut leren kennen Post won in 2004 een gouden strop voor zijn debuut. Mijn verwachtingen waren dus hooggespannen!

Het boek vertelt het verhaal over een moord in een appartementcomplex, waarna we teruggekatapulteerd worden in de tijd om te achterhalen wie de moordenaar is. Duidelijk is dat deze niet zo sympathieke persoonlijkheid behoorlijk wat mensen kwaad heeft gemaakt dus de keuze aan mogelijke daders is breed. Stelselmatig komen we meer te weten over de verschillende buren (vanuit hun POV) en kunnen we ons lijstje met verdachten inkorten... Er rest ons maar een belangrijke vraag; is Megan Smit een aardig meisje of liegt ze en is ze opgehouden een aardig meisje te zijn?!

Ik had al vrij snel door hoe de vork in de steel zat en kon mezelf dus een schouderklopje geven aan het einde van het boek. Vond ik het een geweldig boek? Dat helaas niet.

Post heeft een prettige en vlotte schrijfstijl en er staan leuke quotes in zijn boek. Lees er hieronder enkele (komen er vanavond aan)

Het boek is op een gegeven moment nogal vrouwonvriendelijk geschreven. Ook al is de overledene een verderfelijk individu; (woorden uit het boek) het raakte me wel.

Ik miste een toenemende spanningsboog die maakt dat je het boek niet meer kan loslaten. Het boek bevat veel nevenlijnen uit het dagelijks leven waardoor je de karakters beter leert kennen, maar ook mijn motivatie om snel door te lezen, deed afzwakken.

Een fijn boek voor wie houdt van een goed neergezet verhaal met een mooie opbouw.

Niet geschikt voor lezers die van een bloedstollende thriller houden waarin je je vastbijt tot het einde.