Lezersrecensie
Één prachtig boek. Ik sloot Robin meteen in mijn hart.
Dit boek vertelt het verhaal van Robin, een tiener die door een noodlottige gebeurtenis een zwaar verkeersongeval (VKO) meemaakt en hier niet geheel ongeschonden uitkomt. Naast de fysieke impact, is er ook een psychologische impact waar in veel gevallen te weinig bij stil wordt gestaan. Het boek zet het mentale en sociale luik extra in de kijker want ook al zijn deze littekens niet zichtbaar, ze zijn wel degelijk 24u/dag sluimerend aanwezig.
Het verhaal wordt in 4 delen verteld waarbij deel 1 de acute situatie in het ziekenhuis en revalidatiecentrum schetst, deel 2 de thuissituatie een jaar na het VKO beschrijft en deel 3 je meer vertelt over een reis (lees: een vlucht) naar Parijs... In deel 4 vallen alle puzzelstukken in elkaar; meer kan ik niet zeggen zonder spoiler.
Marlies heeft een sterk verhaal neergezet dat zeer waarheidsgetrouw over komt en dat zowel aan volwassenen als jongeren de impact etaleert van niet zichtbare schade na een VKO. Ook geeft ze een duidelijke boodschap mee. Praat, praat, praat! Durf iemand in vertrouwen te nemen want je kop in het zand steken, is nefast voor je toekomst.
Als ergotherapeut revalideerde ik al enkele jongeren na een zwaar VKO en ik vond het dan ook zeer interessant om het perspectief van de revalidant te lezen! Ik beveel dit boek ten zeerste aan.
Blurb:
Lieve Lou. Ik zou je eigenlijk moeten vertellen over het ongeluk. Dat het gebeurde op een regenachtige avond in november. Dat mijn lijf gebroken en kapot was. Dat ik moest revalideren. Dat ik zo moe werd van altijd maar sterk moeten zijn. Dat ik wel lachte maar het niet meende. Dat mijn ouders elkaar erna begonnen te haten. Dat mijn vrienden doorgingen met hun leven en ik stilstond. Maar ik doe het niet, want jij bent de enige bij wie ik de Robin van vóór de klap kan zijn. De Robin met leuke ouders, lieve vrienden en een lijf dat werkt. Zonder angst die constant aanwezig is. En daarom hou ik mijn mond. Nog heel eventjes. Oké? Bisous Robin
Het verhaal wordt in 4 delen verteld waarbij deel 1 de acute situatie in het ziekenhuis en revalidatiecentrum schetst, deel 2 de thuissituatie een jaar na het VKO beschrijft en deel 3 je meer vertelt over een reis (lees: een vlucht) naar Parijs... In deel 4 vallen alle puzzelstukken in elkaar; meer kan ik niet zeggen zonder spoiler.
Marlies heeft een sterk verhaal neergezet dat zeer waarheidsgetrouw over komt en dat zowel aan volwassenen als jongeren de impact etaleert van niet zichtbare schade na een VKO. Ook geeft ze een duidelijke boodschap mee. Praat, praat, praat! Durf iemand in vertrouwen te nemen want je kop in het zand steken, is nefast voor je toekomst.
Als ergotherapeut revalideerde ik al enkele jongeren na een zwaar VKO en ik vond het dan ook zeer interessant om het perspectief van de revalidant te lezen! Ik beveel dit boek ten zeerste aan.
Blurb:
Lieve Lou. Ik zou je eigenlijk moeten vertellen over het ongeluk. Dat het gebeurde op een regenachtige avond in november. Dat mijn lijf gebroken en kapot was. Dat ik moest revalideren. Dat ik zo moe werd van altijd maar sterk moeten zijn. Dat ik wel lachte maar het niet meende. Dat mijn ouders elkaar erna begonnen te haten. Dat mijn vrienden doorgingen met hun leven en ik stilstond. Maar ik doe het niet, want jij bent de enige bij wie ik de Robin van vóór de klap kan zijn. De Robin met leuke ouders, lieve vrienden en een lijf dat werkt. Zonder angst die constant aanwezig is. En daarom hou ik mijn mond. Nog heel eventjes. Oké? Bisous Robin
1
Reageer op deze recensie