Helaas

De Bigamist was voor mij helaas een thriller die ik 2,5 ster ga geven. Ik las het boek met de leesclub van uitgeverij L.S. Amsterdam.

FLAPTEKST:
De bigamist is de perfecte, psychologische thriller voor fans van Gone Girl en De hulp. Vol onverwachte plottwists.
‘Met Emma, Sams echtgenote. Kan ik hem misschien even spreken?’
Even bleef het stil. ‘Eh, hoe bedoelt u? Ík ben Sams vrouw.’ Aan haar toon hoorde Emma dat dit geen grap was, en haar mond viel open toen de betekenis van de woorden tot haar doordrong... Ik wist al dat ik met Sam wilde trouwen vanaf onze eerste ontmoeting. Na het plotselinge verlies van mijn moeder was de charmante, welbespraakte architect met donkerbruine ogen precies de frisse start die ik nodig had. Ons eerste kind was al onderweg nog voordat we onze huwelijksreis hadden gepland. Ik wilde zo graag dat ons gezinnetje zou werken dat ik zijn onverklaarbare gedrag negeerde. De lange zakenreizen, de geheime telefoontjes, en het geld dat steeds van mijn rekening verdween. Maar dan blijkt dat hij meer te verbergen heeft dan ik dacht. Sam is echter niet de enige met geheimen. En ik zal tot het uiterste gaan om mezelf te beschermen...
Het boek kwam traag op gang waardoor je echt lang de tijd moet nemen om in het verhaal te komen. Het verhaal bevat heel veel onderwerpen en in mijn leeservaring ook teveel onderwerpen, tevens zijn er een aantal referenties naar mentale gezondheid en beperking die in mijn optiek gebruikt zijn als smoesjes en excuses waardoor (ook op de manier hoe het geschreven was) die een negatieve lading kregen en het beeld wat heerst van deze onderwerpen op een negatieve manier gevoed word. Dit is iets wat ik zelf niet waardeer, en zonder spoilers helaas niet verder kan uitleggen. Vanwege mijn eigen chronische ziekte en mentale klachten zijn dit onderwerpen die mij soms persoonlijk raken en waar ik als lezer scherper op lees. Een fysieke beperking wordt ook gebruikt als plotline en die valt voor mij ook voor een deel verkeerd. Helaas gaf dit voor mij het boek een meer negatieve leeservaring.
Naast deze (voor mij belangrijke onderwerpen) viel het boek mij op andere gebieden ook tegen. De personages voelde voor mij ook wat afstandelijk, maar ook oppervlakkig . Tevens was het einde niet goed uitgewerkt en voelde het voor mij onafgemaakt. Het verhaal wordt voor een heel groot deel van het boek verteld vanuit het perspectief van Emma, relatief naar einde word het perspectief gewisseld, maar dit is niet meteen duidelijk waardoor je de eerste paar zinnen in verwarring bent om het perspectief. De wisseling van perspectief voegt wel toe aan het verhaal, echter had het duidelijker aangegeven kunnen worden waardoor je als lezer niet in verwarring raakt. Sommige plottwist bevatten kon ik helaas raden/zien aankomen waardoor ik niet altijd er door werd verrast. Een plottwist is helaas eentje waar een fysieke beperking word gebruikt die ik niet volledig weet te waarderen. Het verhaal wil teveel, teveel onderwerpen toevoegen, teveel plottwist en daardoor is het verhaal voor mij geen succes. De spanningsboog is niet in balans, het is geen spannende thriller die ik wel verwachte aan de hand van de beschrijving van het boek en de cover.
Wel schrijft de schrijfster beeldend, waardoor je wel echt de omgeving en de sfeer van het verhaal kan proeven. De schrijfstel zelf is vlot en lees gemakkelijk. Op dit gebied was het verhaal prima, niet uitmuntend.

Helaas was dit boek voor mij geen aanrader en geeft het boek 2,5 ster.