Omdat ze ��n nacht de vuurtoren niet heeft aangezet, wordt Lampje voor straf naar het Zwarte Huis (het 'monsterhuis') gebracht waar ze vriendschap sluit met zeemeerjongen Vis.

Een personage om in je hart te sluiten

Lampjes moeder is dood. Maar vaak hoort Lampje haar troostende en raadgevende stem nog in haar hoofd. Lampjes vader Augustus heeft maar één been en is meestal boos en verdrietig. Samen met hem woont Lampje op het schiereiland in het armoedige huisje naast de vuurtoren. Augustus is vuurtorenwachter, maar eigenlijk is Lampje degene die er trouw elke schemering voor zorgt dat de vuurtoren brandt. Tot die ene avond waarop haar leven op zijn kop wordt gezet... De lucifers zijn op! Dwars door regen en storm heen baant ze zich een weg naar het kruidenierswinkeltje. De vuurtoren moet aan!

Annet Schaap heeft al veel boeken geïllustreerd, maar ‘Lampje’ is haar schrijfdebuut. Hierin tekent ze met woorden. Je ziet precies voor je hoe Lampjes wereld eruitziet. Annet Schaap beschrijft haar tocht naar de winkel zo beeldend en gedetailleerd dat je wel móét meeleven. Je voelt de storm haast trekken aan je lijf:

‘Haar schoenen zijn al doorweekt en ze glibberen over de stenen. Hier en daar staat een paaltje waar ze zich aan vast kan houden om even uit te blazen.
Het is niet meer heel ver, denkt ze, maar ze kan het niet goed zien. Zand waait in haar gezicht, en andere dingen die de wind heeft meegepikt van het strand. Kletsen zeewier, takken, stukken touw.’

De vuurtoren blijft uit die nacht. Een schip slaat te pletter tegen de rotsen. Boos komt de sheriff op bezoek. Augustus en Lampje worden gestraft. Zeven jaar lang moet Augustus in zijn eentje opgesloten in het vuurtorenwachtershuisje wonen. Zeven jaar lang moet Lampje bij meneer de Admiraal in het Zwarte Huis wonen. ‘Maar daar woont een monster!’ schrikt Lampje.

In het ‘monsterhuis’ ontmoet ze Vis, die eigenlijk Edward heet, het monster op zolder. Net als Lampje heeft hij een lastige relatie met zijn vader. Vis heeft groen haar en een staart – pardon, een ‘vergroeiing’, noemt hij het zelf liever. Vanaf het eerste moment dat Lampje en Vis elkaar ontmoeten, voel je aan dat ze uiteindelijk vrienden gaan worden, hoe onmogelijk dat ook lijkt.

‘Lampje’ is een warm, sprookjesachtig, spannend en zielig verhaal dat een beetje over zeewezens en monsters gaat, maar vooral over familie, vriendschap, en je eigen plan trekken. Lampje zit niet bij de pakken neer als ze naar het Zwarte Huis wordt gebracht. Ze zoekt manieren om de vuurtoren te zien, om haar vader stiekem een teken van leven te geven, en om Vis gelukkig te maken. Wat wel en niet mag kan haar niet zo veel schelen. Dit zijn de dingen die zij belangrijk vindt en daar gaat ze voor. Honderd procent. En gelijk heeft ze! Lampje is een personage om in je hart te sluiten.

Karine.