Opgroeien in DDR blijft Josta achtervolgen

Op 18 april 2014 wordt Josta Bresse in haar Limburgse huis dorstig wakker, verbaasd dat haar wekker niet gegaan. Ze komt er achter dat zij op 8 april 2014 is gaan slapen en nu 10 dagen mist.
Haar zoektocht naar wat er in die afgelopen 10 dagen is gebeurd, brengt haar terug naar het verleden. Een verleden waarin ze opgroeide in de DDR. Een verleden van tot de val van de muur in 1989 tot het heden in 2017. Een verleden met kunstvervalsingen, Stasi, gevangenis en ondervragingen naar een heden van huurmoordenaars. Terwijl men op zoek is naar het Dossier over de kunstvervalsingen leidt haar eigen zoektocht haar naar haar ondervrager. Het missende puzzelstukje is gevonden.

Hoewel het boek fictie is, lijkt het door de goede beschrijvingen van het leven in de DDR en na de val van de muur alsof het een waargebeurd verhaal is. Anya Niewierra neemt je vanuit het Limburgse Mechelen via Amsterdam mee naar het Oost-Duitse Dresden en Berlijn. Anya heeft duidelijk goede research gedaan. Voor hen die wat van de naoorlogse Duitse geschiedenis weten zullen een aantal dingen herkenbaar zijn. Net als de plaatsen waar het verhaal zich afspeelt.
In het boek zijn 2 vertellers aan het woord Josta Bresse in de vorm van een dagboek welke begint op 18 april 2014 en een 2e verteller, waarvan de identiteit lang verborgen blijft. Deze vorm maakt het niet alleen levendiger, maar hierdoor wordt de spanning goed opgebouwd. Anya Niewierra heeft een fijne schrijfstijl. Geen wonder dat haar ander boek 'De Camino' onlangs de NS publieksprijs 2023 heeft gewonnen.
Voor mij is dit boek 5 sterren waard.