Lezersrecensie
Het noorden roept.
De schreeuw van de zeearend.
Auteur: Karin Smirnoff.
Oorspronkelijke titel: Havsörnens skrik.
Vertaald uit het Zweeds door: Edith Sybesma.
Uitgeverij: Signatuur, Amsterdam.
De schreeuw van de zeearend is het zevende deel in de succesvolle Millenium-serie die Stieg Larsson begon. Karin Smirnoff is de derde auteur.
De schreeuw van de zeearend is nogal verwarrend. Er worden sprongen in de tijd gemaakt en gedachtegangen van de personages tussen het verhaal geplaatst zonder dat dat altijd echt duidelijk is. Dit maakt het geheel soms wat verwarrend. Ondanks dat blijft het een aardig en vrij actueel verhaal.
Het helpt om de eerder verschenen boeken uit de Millennium-serie gelezen te hebben. Op die manier ben je reeds vertrouwd met de personages Lisbeth Salander en Mikael Blomkvist en dit bepaalt toch voor een stuk je gevoelens terwijl je dit boek leest.
Mikael Blomkvist is op weg naar Gasskas voor het huwelijk van zijn dochter met Henry Salo. Salo is een vooraanstaand politicus in Gasskas en wordt onder druk gezet om toestemming te geven voor het plaatsen van de windmolens. Blomkvist vertrouwt de verloofde van zijn dochter niet.
Lisbeth Salander gaat ook naar Gasskas. Van haar wordt verwacht dat ze zal zorgen voor Svala, de dertienjarige dochter van haar overleden halfbroer. Märta, de moeder van Svala is spoorloos verdwenen en onlangs is haar grootmoeder, die voor haar zorgde, overleden.
In Gasskas komen de 2 elkaar tegen en bundelen hun wederom krachten.
Karin Smirnoff weet in De schreeuw van de zeearend een interessant en spannend verhaal op te bouwen met hier en daar een verrassing in het verhaal.
Er zijn geen echte cliffhangers en het plot is wat onsamenhangend. Een zogenaamd open einde.
Er zijn mijns inziens te veel losse eindjes zoals; wat gebeurt er met het centrum voor alleenreizende minderjarige vluchtelingen en begeleider Frej Aludd en met de motorclub?
De schreeuw van de zeearend is al met al een aardig boek maar staat ver van de vorige auteurs af qua spanning. Ben toch benieuwd naar het volgende deel.
Auteur: Karin Smirnoff.
Oorspronkelijke titel: Havsörnens skrik.
Vertaald uit het Zweeds door: Edith Sybesma.
Uitgeverij: Signatuur, Amsterdam.
De schreeuw van de zeearend is het zevende deel in de succesvolle Millenium-serie die Stieg Larsson begon. Karin Smirnoff is de derde auteur.
De schreeuw van de zeearend is nogal verwarrend. Er worden sprongen in de tijd gemaakt en gedachtegangen van de personages tussen het verhaal geplaatst zonder dat dat altijd echt duidelijk is. Dit maakt het geheel soms wat verwarrend. Ondanks dat blijft het een aardig en vrij actueel verhaal.
Het helpt om de eerder verschenen boeken uit de Millennium-serie gelezen te hebben. Op die manier ben je reeds vertrouwd met de personages Lisbeth Salander en Mikael Blomkvist en dit bepaalt toch voor een stuk je gevoelens terwijl je dit boek leest.
Mikael Blomkvist is op weg naar Gasskas voor het huwelijk van zijn dochter met Henry Salo. Salo is een vooraanstaand politicus in Gasskas en wordt onder druk gezet om toestemming te geven voor het plaatsen van de windmolens. Blomkvist vertrouwt de verloofde van zijn dochter niet.
Lisbeth Salander gaat ook naar Gasskas. Van haar wordt verwacht dat ze zal zorgen voor Svala, de dertienjarige dochter van haar overleden halfbroer. Märta, de moeder van Svala is spoorloos verdwenen en onlangs is haar grootmoeder, die voor haar zorgde, overleden.
In Gasskas komen de 2 elkaar tegen en bundelen hun wederom krachten.
Karin Smirnoff weet in De schreeuw van de zeearend een interessant en spannend verhaal op te bouwen met hier en daar een verrassing in het verhaal.
Er zijn geen echte cliffhangers en het plot is wat onsamenhangend. Een zogenaamd open einde.
Er zijn mijns inziens te veel losse eindjes zoals; wat gebeurt er met het centrum voor alleenreizende minderjarige vluchtelingen en begeleider Frej Aludd en met de motorclub?
De schreeuw van de zeearend is al met al een aardig boek maar staat ver van de vorige auteurs af qua spanning. Ben toch benieuwd naar het volgende deel.
1
Reageer op deze recensie