Lezersrecensie
Grote beloften, gemengd resultaat.
"The app labeled us as a possible match, but what if our love wasn’t qualified?"
Love Not Qualified volgt Haelyn Ross, een vrouw die worstelt om haar leven op orde te houden te midden van financiële moeilijkheden en familieproblemen. Wanneer ze een baan krijgt als assistent van Tristan Graves, de CEO van Graves Automobile, voelt ze zich tot hem aangetrokken ondanks zijn koude uiterlijk. Wat Haelyn niet weet, is dat Tristan ook de man is met wie ze via een datingapp contact heeft, onder een valse identiteit.
Naarmate hun professionele en persoonlijke levens beginnen te vervlechten, moeten zowel Haelyn als Tristan hun verleden onder ogen zien en ontdekken wat ze echt van elkaar willen. Hun groeiende aantrekkingskracht is onmiskenbaar, maar geheimen en angsten dreigen hen uit elkaar te drijven voordat ze zelfs maar de kans hebben om samen te zijn...
Één van de hoogtepunten van het boek voor mij was het concept van de Unlock-datingapp. Ik vond het idee van een datingapp waarbij de identiteit van de persoon verborgen blijft, en langzaam onthult wie je aan het praten bent, GEWELDIG. Het gaf een frisse, moderne draai aan het romantische genre. Echter, ik vond dat dit unieke element vaak overschaduwd werd door andere delen van het verhaal. De app is zo'n boeiend onderdeel van de plot dat ik wenste dat het meer centraal had gestaan door het hele boek.
Ik waardeerde ook de diepgang van de personages. Haelyn en Tristan hebben niet alleen te maken met het heden—ze worden achtervolgd door hun verleden. De auteur schreef wel degelijk rijke achtergrondverhalen en het laten zien hoe die ervaringen hun huidige leven blijven beïnvloeden. Dit maakte hun reis naar (zelf)liefde herkenbaarder en emotioneel betrokkener. Pluspunt is de dubbele POV & korte (maximaal 10 minuten) hoofdstukken.
"I deserved to be loved, the real way. I deserved someone who laughed at my jokes even when they weren’t funny. I deserved someone who wanted me for the long term, and not as a distraction."
Het einde van het boek was een nog sterk punt. Het rondde de verhalen van de personages mooi af en gaf een goede conclusie aan hun verhaal.
Maaaar. Ondanks deze positieve punten waren er verschillende aspecten van het boek die ik (enorm) frustrerend vond. Het overmatig gebruik van bepaalde karakteracties, zoals het openhouden van hun mond zonder woorden die volgden of het knijpen van de vuisten, werd SUPER herhalend (ik telde minstens 55 keer lippen bijten) en deed afbreuk aan de authenticiteit van de personages. Het leek alsof de auteur te veel leunde op deze repetitieve kenmerken, waardoor ze meer als clichés dan als echt gedrag aanvoelden, en ik begon letterlijk met mijn ogen te rollen. Wees alsjeblieft origineler.
De dynamiek van de werkromantiek voelde ook op bepaalde momenten problematisch aan. Het gedrag ten opzichte van elkaar, vooral de professionele grenzen die zo snel escaleren, maakte de relatie onrealistisch en soms ongemakkelijk. Het niveau van sexuele spanning in het boek was iets te veel naar mijn smaak. Het overschaduwde vaak de emotionele verbinding die, naar mijn mening, het sterkere aspect van het verhaal was.
Tristan’s acties leunden naar het "rijke jongen superheldcomplex". Dit, in combinatie met Haelyn’s inconsistente karaktergedrag (lees: haar innerlijke gedachten voelen als een meisje dat de blaadjes van een madeliefje trekt en zegt "Ik wil hem, ik wil hem niet" x300), maakte het moeilijk om betrokken te blijven bij het verhaal. Ondanks het zelfbewustzijn van hun tekortkomingen, blijven de personages dezelfde frustrerende fouten maken (?!?), wat tegen het einde vermoeiend werd. Na 70% gaf ik niet veel meer om de ontwikkeling van dit paar vanwege alle eerder genoemde factoren. Misschien steunde ik op dat moment meer de relaties met de nevenpersonages.
Love Not Qualified had veel potentieel met zijn unieke concept en personages met een complex verleden. Echter, de onderbenutting van het datingapp-element en ongeloofwaardige plotpunten maakten het minder opvallend als een echt romanceboek. Desondanks maakten de diepgang van de personages en het goed afgeronde einde het een aangename leeservaring. Ik hoop dat Maeve Hazel deze elementen zal verfijnen in toekomstige boeken, vooral als Ryker’s verhaal de volgende op de horizon is! Het boek behandelt verschillende zware thema’s, kijk daar alsjeblieft naar voordat je begint met lezen.
Bedankt aan Literary PR & Maeve Hazel voor het verstrekken van de e-ARC!
Love Not Qualified volgt Haelyn Ross, een vrouw die worstelt om haar leven op orde te houden te midden van financiële moeilijkheden en familieproblemen. Wanneer ze een baan krijgt als assistent van Tristan Graves, de CEO van Graves Automobile, voelt ze zich tot hem aangetrokken ondanks zijn koude uiterlijk. Wat Haelyn niet weet, is dat Tristan ook de man is met wie ze via een datingapp contact heeft, onder een valse identiteit.
Naarmate hun professionele en persoonlijke levens beginnen te vervlechten, moeten zowel Haelyn als Tristan hun verleden onder ogen zien en ontdekken wat ze echt van elkaar willen. Hun groeiende aantrekkingskracht is onmiskenbaar, maar geheimen en angsten dreigen hen uit elkaar te drijven voordat ze zelfs maar de kans hebben om samen te zijn...
Één van de hoogtepunten van het boek voor mij was het concept van de Unlock-datingapp. Ik vond het idee van een datingapp waarbij de identiteit van de persoon verborgen blijft, en langzaam onthult wie je aan het praten bent, GEWELDIG. Het gaf een frisse, moderne draai aan het romantische genre. Echter, ik vond dat dit unieke element vaak overschaduwd werd door andere delen van het verhaal. De app is zo'n boeiend onderdeel van de plot dat ik wenste dat het meer centraal had gestaan door het hele boek.
Ik waardeerde ook de diepgang van de personages. Haelyn en Tristan hebben niet alleen te maken met het heden—ze worden achtervolgd door hun verleden. De auteur schreef wel degelijk rijke achtergrondverhalen en het laten zien hoe die ervaringen hun huidige leven blijven beïnvloeden. Dit maakte hun reis naar (zelf)liefde herkenbaarder en emotioneel betrokkener. Pluspunt is de dubbele POV & korte (maximaal 10 minuten) hoofdstukken.
"I deserved to be loved, the real way. I deserved someone who laughed at my jokes even when they weren’t funny. I deserved someone who wanted me for the long term, and not as a distraction."
Het einde van het boek was een nog sterk punt. Het rondde de verhalen van de personages mooi af en gaf een goede conclusie aan hun verhaal.
Maaaar. Ondanks deze positieve punten waren er verschillende aspecten van het boek die ik (enorm) frustrerend vond. Het overmatig gebruik van bepaalde karakteracties, zoals het openhouden van hun mond zonder woorden die volgden of het knijpen van de vuisten, werd SUPER herhalend (ik telde minstens 55 keer lippen bijten) en deed afbreuk aan de authenticiteit van de personages. Het leek alsof de auteur te veel leunde op deze repetitieve kenmerken, waardoor ze meer als clichés dan als echt gedrag aanvoelden, en ik begon letterlijk met mijn ogen te rollen. Wees alsjeblieft origineler.
De dynamiek van de werkromantiek voelde ook op bepaalde momenten problematisch aan. Het gedrag ten opzichte van elkaar, vooral de professionele grenzen die zo snel escaleren, maakte de relatie onrealistisch en soms ongemakkelijk. Het niveau van sexuele spanning in het boek was iets te veel naar mijn smaak. Het overschaduwde vaak de emotionele verbinding die, naar mijn mening, het sterkere aspect van het verhaal was.
Tristan’s acties leunden naar het "rijke jongen superheldcomplex". Dit, in combinatie met Haelyn’s inconsistente karaktergedrag (lees: haar innerlijke gedachten voelen als een meisje dat de blaadjes van een madeliefje trekt en zegt "Ik wil hem, ik wil hem niet" x300), maakte het moeilijk om betrokken te blijven bij het verhaal. Ondanks het zelfbewustzijn van hun tekortkomingen, blijven de personages dezelfde frustrerende fouten maken (?!?), wat tegen het einde vermoeiend werd. Na 70% gaf ik niet veel meer om de ontwikkeling van dit paar vanwege alle eerder genoemde factoren. Misschien steunde ik op dat moment meer de relaties met de nevenpersonages.
Love Not Qualified had veel potentieel met zijn unieke concept en personages met een complex verleden. Echter, de onderbenutting van het datingapp-element en ongeloofwaardige plotpunten maakten het minder opvallend als een echt romanceboek. Desondanks maakten de diepgang van de personages en het goed afgeronde einde het een aangename leeservaring. Ik hoop dat Maeve Hazel deze elementen zal verfijnen in toekomstige boeken, vooral als Ryker’s verhaal de volgende op de horizon is! Het boek behandelt verschillende zware thema’s, kijk daar alsjeblieft naar voordat je begint met lezen.
Bedankt aan Literary PR & Maeve Hazel voor het verstrekken van de e-ARC!
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Leyla
Gesponsord
Als Hyoyoung wordt gevraagd in een brievenwinkel in Seoul te komen werken, realiseert ze zich al snel hoe helend een brief kan zijn. Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
