Anders dan verwacht

Het verhaal op de achterkant van Het Zwarte Verdriet wekte meteen mijn interesse: een spannend verhaal over emigreren naar Congo, een cultuurshock, en een kind dat uit de handen van de moeder zou worden weggenomen. Dat klonk als een belofte voor een meeslepende, emotionele rit.

Het boek begint met twee hoofdpersonages die elk in een ander werelddeel leven. In eerste instantie is het verband tussen hen onduidelijk, maar naarmate het verhaal vordert, komen hun verhaallijnen samen. Helaas vond ik het verloop van de ontknoping minder bevredigend, vooral omdat het thema van de kinderontvoering – waar ik veel meer van verwachtte – slechts kort aan bod komt. Dit voelde als een gemiste kans, gezien de potentie van zo'n dramatisch gegeven.

Toch verdient Meadow lof voor zijn beeldende schrijfstijl. Hij wist me goed mee te nemen in de sfeer en setting van het verhaal, en de karakters zijn zeer goed uitgewerkt. Dit maakt dat de personages tot leven komen, ondanks het trage tempo van het boek.

Al met al een verhaal dat een sterke basis heeft, maar door de langdradigheid en de beperkte aandacht voor het beloofde element van kinderontvoering, blijft het voor mij persoonlijk een gemengde ervaring.