Over de liefde, natuurlijk!

Gelezen van 17 april tot en met 22 april. Een humoristische feelgood over de zoektocht naar liefde.

Dit was het eerste boek dat ik las van Lisette Jonkman en ik ben zeker niet teleurgesteld, want wat een humoristische en vlotte schrijfstijl heeft deze auteur. Er zaten genoeg gevatte opmerkingen en interessante gebeurtenissen in het verhaal die ervoor zorgden dat ik geboeid bleef lezen en dat ik deze feelgood van bijna vierhonderd bladzijden binnen een paar dagen uit had. Rozemarijn is een jonge vrouw met een leuke baan, een gezellige vriendengroep en af en toe een interessante man om aan haar behoefte te voldoen. Hoewel het op het eerste oog lijkt dat Rozemarijn ontzettend blij is met het verloop van haar leven, loopt ze in haar carrière en op het gebied van vriendschap en liefde af en toe tegen de lamp, waar wij als lezer op een humoristische en soms gevoelige manier van mogen meegenieten.

Ik vond het verhaal over Rozemarijn en haar kleurrijke dateleven leuk om te lezen, maar de (SPOILER) verdovende middelen en het triootje hadden van mij niet gehoeven. Ik heb daar namelijk zelf helemaal niets mee en het zorgde ervoor dat ik mij ook lastig kon vereenzelvigen met Rozemarijn. Hoewel het personage niet heel vaak voorbijkomt, herkende ik mezelf meer in de normen en waarden van haar zus Madelief. Toch zorgde dit er niet voor dat ik het boek niet graag las, want als ik de losbandigheid van Rozemarijn voor lief nam, was haar zoektocht naar liefde het absoluut waard om te lezen, want wat dan liefde is, is een zoektocht waar we vast allemaal dagelijks mee te maken krijgen.

Ik raad dit boek aan als je:
Houdt van boeken waar je af en toe hardop om moet lachen.

Ik raad dit boek af als je:
Niet houdt van liefde in een iets andere vorm dan simpelweg ‘man en vrouw’.