Lezersrecensie
Interessant boek over te proberen ontsnappen uit een timeloop, praten en werken aan je eenzaamheid en prille liefde
Ik heb al wel eens vaker boeken gelezen waarin het hoofdpersonage in een timeloop belandt, zoals Het omgekeerde van altijd. Ik was dus heel benieuwd of dit boek mij kon verrassen.
Eerst en vooral zit het boek goed in elkaar en is het - ondanks dat het opnieuw een timeloopverhaal is - erg origineel. Het verhaal blijft boeien en op geen enkel moment heb je het gevoel dat je twee keer hetzelfde leest, hoewel het telkens om dezelfde 19e september gaat. Het boek en de timeloop is dan ook sterk opgebouwd en de terugkerende details kloppen (je krijgt zelfs zin in blue velvet brownies tijdens het lezen van dit boek). Het boek is een tikkeltje spannender dan andere timeloopverhalen, want je weet in dit boek niet wat Clark moet doen om eruit te geraken. Dat ontdek je samen met Clark tijdens zijn speurtocht.
Je voelt mee hoe Clark probeert uit zijn timeloop te geraken, maar ook hoe hij radeloos wordt en de moed verliest omdat het lijkt alsof het algemeen geen zin meer heeft aangezien zijn acties geen gevolgen hebben. Dat maakt van Clark een erg realistisch personage waar je je sterk in kan inleven. Ook de bijpersonages in het boek (van Otto, Dee tot Emery) leer je gaandeweg beter kennen en je voelt hoe Clark een band met hen opbouwt - ookal is hij voor deze mensen elke dag opnieuw een onbekende. De band met Beau daarentegen komt minder aan bod en komt wat uit het niets, al zorgt het wel voor de nodige spanning in het boek.
Er worden ook belangrijke thema's aangehaald zoals mentale gezondheid en eenzaamheid. Door zijn timeloop ontdekt Clark dingen die hij zonder de timeloop nooit had ontdekt en komt hij ook tot nieuwe, interessante inzichten. Zo leert hij praten over zijn eenzaamheid en merkt hij dat ook anderen zich soms eenzaam voelen. Via het plan van zijn psychologe probeert hij te werken aan zijn eenzaamheid. Dat plan vond ik eerlijk gezegd in het begin van het boek nogal eenvoudig voorgesteld, maar het boek toont ook wel dat het niet zo eenvoudig is om dat stappenplan goed uit te voeren.
Als ik je morgen zie is een interessant en fijn boek over te proberen ontsnappen uit een timeloop, praten en werken aan je eenzaamheid en prille liefde. Het is een origineel timeloop verhaal dat je telkens opnieuw verder wilt lezen.
Eerst en vooral zit het boek goed in elkaar en is het - ondanks dat het opnieuw een timeloopverhaal is - erg origineel. Het verhaal blijft boeien en op geen enkel moment heb je het gevoel dat je twee keer hetzelfde leest, hoewel het telkens om dezelfde 19e september gaat. Het boek en de timeloop is dan ook sterk opgebouwd en de terugkerende details kloppen (je krijgt zelfs zin in blue velvet brownies tijdens het lezen van dit boek). Het boek is een tikkeltje spannender dan andere timeloopverhalen, want je weet in dit boek niet wat Clark moet doen om eruit te geraken. Dat ontdek je samen met Clark tijdens zijn speurtocht.
Je voelt mee hoe Clark probeert uit zijn timeloop te geraken, maar ook hoe hij radeloos wordt en de moed verliest omdat het lijkt alsof het algemeen geen zin meer heeft aangezien zijn acties geen gevolgen hebben. Dat maakt van Clark een erg realistisch personage waar je je sterk in kan inleven. Ook de bijpersonages in het boek (van Otto, Dee tot Emery) leer je gaandeweg beter kennen en je voelt hoe Clark een band met hen opbouwt - ookal is hij voor deze mensen elke dag opnieuw een onbekende. De band met Beau daarentegen komt minder aan bod en komt wat uit het niets, al zorgt het wel voor de nodige spanning in het boek.
Er worden ook belangrijke thema's aangehaald zoals mentale gezondheid en eenzaamheid. Door zijn timeloop ontdekt Clark dingen die hij zonder de timeloop nooit had ontdekt en komt hij ook tot nieuwe, interessante inzichten. Zo leert hij praten over zijn eenzaamheid en merkt hij dat ook anderen zich soms eenzaam voelen. Via het plan van zijn psychologe probeert hij te werken aan zijn eenzaamheid. Dat plan vond ik eerlijk gezegd in het begin van het boek nogal eenvoudig voorgesteld, maar het boek toont ook wel dat het niet zo eenvoudig is om dat stappenplan goed uit te voeren.
Als ik je morgen zie is een interessant en fijn boek over te proberen ontsnappen uit een timeloop, praten en werken aan je eenzaamheid en prille liefde. Het is een origineel timeloop verhaal dat je telkens opnieuw verder wilt lezen.
1
Reageer op deze recensie