Succesvolle moderne interpretatie

Sofie Amundsen ontvangt opeens existentiële vragen in haar brievenbus. Deze vormen de inleiding tot een cursus filosofie. De jonge vrouw vermaakt zich prima met de post, die haar meeneemt naar allerlei belangrijke personen en plaatsen in de geschiedenis van de filosofie. Gaandeweg filosofeert ze er zelf op los, maar ze is ook benieuwd naar de verzender van de boodschappen.

Klinkt dat bekend? Dat kan kloppen, want dit beeldverhaal is gebaseerd op De wereld van Sofie van Jostein Gaarder. Ongeveer dertig jaar geleden werd deze roman een internationaal succes en nu is er dus een gelijknamige stripversie: De wereld van Sofie, met een scenario van Vincent Zabus en tekeningen van Nicoby. De ondertitel, 'Eerste deel, de filosofie, van Socrates tot Galileï', verklapt dat het boek in delen gesplitst is. De graphic novel is vertaald door W. Davids.

Aan de hand van de avonturen van Sofie leer je als lezer over de geschiedenis van de filosofie en, in het verlengde daarvan, van de mensheid. Veel ervan is verrassend actueel, zoals de manier waarop mensen door de eeuwen heen zijn omgegaan met nog niet verklaarde fenomenen. In dit tijdperk van fake news en complottheorieën is dat natuurlijk bijzonder interessant.

'Je zou je kunnen voorstellen dat de onwetenden meer vertrouwen hebben in die schreeuwers dan in degenen die de limieten van hun kennis inzien.'

Zo stipt de ontdekkingstocht van Sofie verschillende van dit soort thema’s aan waarmee nog steeds wordt geworsteld: klimaat, vrijheid, seksisme et cetera. Door al deze informatie te verpakken in de belevenissen van de vlotte Sofie én de stripvorm waarin het verhaal gegoten is, verzandt het nimmer in een droge geschiedenisles. Het blijft namelijk niet bij abstracte concepten, want de hoofdpersoon maakt zich oprecht druk over deze onderwerpen en de wijze waarop er tegenwoordig over gediscussieerd wordt. Dat voegt realisme toe aan een boek dat bij vlagen ronduit fantastisch, in de betekenis van toverachtig, is qua gebeurtenissen.

De inhoud is ook nog eens heel vermakelijk in beeld gebracht. Altijd aantrekkelijk en vaak oogstrelend. Plus, de tekeningen ondersteunen en verduidelijken het verhaal werkelijk. Met een illustratie die de volle twee pagina’s langs elkaar bestrijkt, wordt de grot-allegorie van Plato bijvoorbeeld perfect uitgebeeld. Het is soms moeilijk om je het boek voor te stellen zonder deze visuele begeleiding. Ook het mysterie-element – Sofie probeert de identiteit van haar filosofie-mentor te achterhalen – leent zich goed voor de graphic novel-vorm. Het enige minpunt is dat de combinatie van beeld en verhaal soms een tikkeltje te simpel aandoet, alsof het boek niet bedoeld is volwassenen, maar voor jongvolwassenen of zelfs voor kinderen.

De wereld van Sofie borduurt succesvol voort op het idee van het bronmateriaal om de geschiedenis van de filosofie in verhaalvorm te vertellen en ondersteunt deze moderne interpretatie doeltreffend met eersteklas illustraties. De leuke cliffhanger waarmee dit deel eindigt, maakt nieuwsgierig naar het tweede, laatste deel.