adembenemend, in alle opzichting

Ik las de originele versie van het boek "Tout le bleu du ciel", in het Frans dus.

“Tout le bleu du Ciel » is een ontroerend verhaal dat je meeneemt op een reis vol emoties. We volgen Emile, een jongen van 26 die lijdt aan vroegtijdige Alzheimer. Hij besluit om de tijd die hem nog rest te besteden aan het realiseren van zijn droom: rondtrekken in de Pyreneeën. Hij laat vrienden en familie achter en vertrekt, samen met Joanne, een mysterieuze vrouw met een eigen verborgen verleden, op reis.

Echt veel gebeurt er niet in het boek. De kracht ervan ligt in de beschrijvingen van de adembenemende Pyreneeën, de schoonheid van de kleine dingen, de zeer goed uitgewerkte personages en hun interacties. Het is een heel aangrijpend verhaal. We zien de ziekte van Emile evolueren en de impact ervan op zijn leven en relaties. De evolutie van Joanne is ook prachtig beschreven. Het verhaal doet je nadenken over de belangrijke dingen in het leven en hoe je je eigen leven wil spenderen.

Ik was tot tranen toe beroerd en kon het boek niet wegleggen, dat ondanks het feit dat het een echte klepper is van 838 pagina’s, en ik voor de allereerste keer ooit een boek in Frans las. Als je die taal niet machtig bent, overweeg dan zeker de Nederlandse vertaling.