Lezersrecensie
Een verhaal over twee verschillende culturen
Ik las dit boek voor de groep Boeken tour lezen en recenseren van boeken van onbekende auteurs. Waarvoor mijn dank.
Deze historische roman speelt zich af rond 1595. Er zijn twee verhaallijnen. Bayou woont met haar familie in het oerwoud van Afrika. Ze staat op het punt om vrouw te worden en hoopt aan een goede man geschonken te worden. De gebruiken, de rituelen, het dagelijks leven daar worden beschreven alsof je er zelf bij bent. Zelfs wat in Westerse ogen misschien bizar klinkt, wordt door Bayou zo beschreven dat het normaal gaat klinken.
In Middelburg leeft kleer-, schoen- en klompenmaker IJsbrand samen met zijn vrouw, zijn twee kinderen en zijn schoonzus. Hij is altijd vrolijk, totdat het onheil zijn gezin treft.
Het grootste deel van het boek speelt zich afwisselend af in Afrika of in Middelburg. De levens van Bayou en IJsbrand zijn totaal verschillend. Pas ruim over de helft van het boek komt daar verandering in. Persoonlijk had ik dat eerder gedaan en dan door middel van flashbacks, of door Bayou te laten vertellen, de twee werelden in elkaar geweven. Nu had ik lang het idee dat ik twee boeken tegelijk aan het lezen was.
Boven de hoofdstukken over Bayou staat “hart van Afrika.” Eerst dacht ik, kan dat niet wat specifieker? Maar als je het boek leest, kom je erachter waarom hiervoor is gekozen.
IJsbrands kinderen Jochem en Mayke spelen ook een belangrijke rol. Jochem is blind, maar ziet meer dan menig ander. Door hun belevenissen en die van Bayou zie je het verschil tussen opgroeien in Middelburg en in Afrika, maar ook de overeenkomsten.
Aan het eind van het boek dacht ik te weten hoe het afliep, een heel clichématig einde. Gelukkig wist de auteur mij hierin aangenaam te verrassen. Wel vond ik het einde nogal afgeraffeld. Na de zeer lange aanloop had ik verwacht dat hier wat meer tijd voor genomen zou worden.
Dit boek is gebaseerd op een ware gebeurtenis ten tijde van het Nederlandse slavernijverleden, die aan het eind van het boek wordt vermeld. Je kunt ook parallellen trekken met vandaag. Hoe men toen omging met vreemdelingen is in onze ogen misschien bizar of schokkend, maar zijn wij vandaag zoveel beter?
Deze historische roman speelt zich af rond 1595. Er zijn twee verhaallijnen. Bayou woont met haar familie in het oerwoud van Afrika. Ze staat op het punt om vrouw te worden en hoopt aan een goede man geschonken te worden. De gebruiken, de rituelen, het dagelijks leven daar worden beschreven alsof je er zelf bij bent. Zelfs wat in Westerse ogen misschien bizar klinkt, wordt door Bayou zo beschreven dat het normaal gaat klinken.
In Middelburg leeft kleer-, schoen- en klompenmaker IJsbrand samen met zijn vrouw, zijn twee kinderen en zijn schoonzus. Hij is altijd vrolijk, totdat het onheil zijn gezin treft.
Het grootste deel van het boek speelt zich afwisselend af in Afrika of in Middelburg. De levens van Bayou en IJsbrand zijn totaal verschillend. Pas ruim over de helft van het boek komt daar verandering in. Persoonlijk had ik dat eerder gedaan en dan door middel van flashbacks, of door Bayou te laten vertellen, de twee werelden in elkaar geweven. Nu had ik lang het idee dat ik twee boeken tegelijk aan het lezen was.
Boven de hoofdstukken over Bayou staat “hart van Afrika.” Eerst dacht ik, kan dat niet wat specifieker? Maar als je het boek leest, kom je erachter waarom hiervoor is gekozen.
IJsbrands kinderen Jochem en Mayke spelen ook een belangrijke rol. Jochem is blind, maar ziet meer dan menig ander. Door hun belevenissen en die van Bayou zie je het verschil tussen opgroeien in Middelburg en in Afrika, maar ook de overeenkomsten.
Aan het eind van het boek dacht ik te weten hoe het afliep, een heel clichématig einde. Gelukkig wist de auteur mij hierin aangenaam te verrassen. Wel vond ik het einde nogal afgeraffeld. Na de zeer lange aanloop had ik verwacht dat hier wat meer tijd voor genomen zou worden.
Dit boek is gebaseerd op een ware gebeurtenis ten tijde van het Nederlandse slavernijverleden, die aan het eind van het boek wordt vermeld. Je kunt ook parallellen trekken met vandaag. Hoe men toen omging met vreemdelingen is in onze ogen misschien bizar of schokkend, maar zijn wij vandaag zoveel beter?
3
Reageer op deze recensie