Lezersrecensie
Een boek over autisme en over sterker zijn dan je denkt
Ik mocht dit boek lezen voor het Selfpub café, een platform dat aandacht geeft aan boeken die in eigen beheer zijn uitgegeven. Als lezer krijg je het boek van je keuze gratis opgestuurd en dan heb je een paar weken om het boek te lezen. Als je het uit hebt, schrijf je een recensie en stuur je het boek op jouw kosten naar de volgende. Het is de bedoeling dat je verschillende keren op sociale media laat zien dat jij dit boek leest en ook moet je de recensie zoveel mogelijk delen. Je mag na afloop ook iets in het boek schrijven, want na een jaar rondreizen komt het boek weer terug bij de auteur.
De 22 jarige autistische Lena woont bij haar opa op de boerderij. Haar wereld is klein. Behalve haar werk in het tuincentrum, komt ze verder nergens. Liever bekijkt ze de wereld vanaf haar schommel in de boomgaard. Dat is haar veilige plek. Sociale interacties en omgang met andere mensen vind ze maar lastig.
Vlakbij de boerderij staat een groot landhuis, dat al jaren leegstaat. Bij dat landhuis hoort een toren met een gebrandschilderd raam van een vuurspuwende draak (deze staat ook op de cover). Lena fantaseert geregeld over dit landhuis en over de draak. In haar fantasie woont er een prinses in het landhuis.
Als de nieuwe eigenaar zijn intrek neemt, moet Lena van haar opa een paar eieren naar het landhuis brengen, in de hoop dat de eigenaar voortaan wekelijks eieren van de boerderij gaat kopen. Ze kunnen het geld namelijk goed gebruiken. Lena vind het heel spannend en bedenkt allerlei uitvluchten, maar uiteindelijk gaat ze toch. De ontmoeting met deze Erik verloopt ronduit bizar.
Toch ontdekt Lena ook iets positiefs aan het landhuis: er is een groot zwembad. Verschillende keren gaat Lena daar ’s nachts zwemmen. Dat ze dit doet vind ik opmerkelijk. Ze is heel onzeker, vooral wat betreft de omgang met andere mensen, maar gaat wel ongevraagd in het zwembad van een ander zwemmen. Zelf weet ik uit ervaring dat niet iedereen te vertrouwen is en dat je sommige dingen daarom beter niet kunt doen. Lena is hierin nog erg naïef. Haar opa verbiedt het haar om nog naar het landhuis te gaan, maar voor Lena is niet duidelijk waarom niet en ze gaat toch. Uiteindelijk hebben haar bezoekjes grote gevolgen voor haar. En wie is toch die mysterieuze beller waar haar opa telkens zo boos over wordt?
De eerste helft van het boek leest als een rustig opbouwend liefdesverhaal. Je verwacht dat er in het landhuis een knappe vrijgezel woont en dat Lena uiteindelijk nog lang en gelukkig zal leven met deze persoon. Ook leer je hierin de sociaal onhandige Lena kennen en hoe zij telkens worstelt met de ongeschreven sociale omgangsvormen. Dit laatste is goed in beeld gebracht, ik leefde helemaal mee met Lena. Doordat ik zelf ook autisme heb, herkende ik veel van mezelf in haar. Alleen ik heb niet het lef om ongevraagd in iemands zwembad te duiken.
Vanaf de tweede helft wordt het boek meer een thriller. Het sprookje waarover Lena fantaseert wordt een nachtmerrie. Ze wordt afgesneden van alles wat haar vertrouwd is. Om te overleven moet ze sterker zijn dan ze ooit had gedacht te kunnen zijn.
Anders dan de cover en de titel doen vermoeden, is dit boek geen sprookje. Het is eerder een thriller. Toch vind ik titel en cover wel bij het boek passen. Lena is gefascineerd door de toren en het raam met de draak. Door hierover te fantaseren en allerlei avonturen te verzinnen, kan ze ontsnappen aan de voor haar gecompliceerde buitenwereld. Het is bijna ironisch dat juist deze toren haar dwingt om uit haar veilige comfortzone te komen.
Ik vond het boek prettig lezen en vooral vanaf de tweede helft wilde ik heel graag weten hoe het verder gaat met Lena. Toch vond ik de eerste helft ook interessant om te lezen. Hoe worstelt zij zich iedere dag door het leven? Haar strijd om aan de sociale regels van de maatschappij te voldoen en om zich in de voor haar gecompliceerde buitenwereld staande te houden, worden goed weergegeven. Ik herkende veel situaties van haar.
Het boek heeft een afgerond verhaal. Toch ben ik wel nieuwsgierig hoe het verder zal gaan.
De 22 jarige autistische Lena woont bij haar opa op de boerderij. Haar wereld is klein. Behalve haar werk in het tuincentrum, komt ze verder nergens. Liever bekijkt ze de wereld vanaf haar schommel in de boomgaard. Dat is haar veilige plek. Sociale interacties en omgang met andere mensen vind ze maar lastig.
Vlakbij de boerderij staat een groot landhuis, dat al jaren leegstaat. Bij dat landhuis hoort een toren met een gebrandschilderd raam van een vuurspuwende draak (deze staat ook op de cover). Lena fantaseert geregeld over dit landhuis en over de draak. In haar fantasie woont er een prinses in het landhuis.
Als de nieuwe eigenaar zijn intrek neemt, moet Lena van haar opa een paar eieren naar het landhuis brengen, in de hoop dat de eigenaar voortaan wekelijks eieren van de boerderij gaat kopen. Ze kunnen het geld namelijk goed gebruiken. Lena vind het heel spannend en bedenkt allerlei uitvluchten, maar uiteindelijk gaat ze toch. De ontmoeting met deze Erik verloopt ronduit bizar.
Toch ontdekt Lena ook iets positiefs aan het landhuis: er is een groot zwembad. Verschillende keren gaat Lena daar ’s nachts zwemmen. Dat ze dit doet vind ik opmerkelijk. Ze is heel onzeker, vooral wat betreft de omgang met andere mensen, maar gaat wel ongevraagd in het zwembad van een ander zwemmen. Zelf weet ik uit ervaring dat niet iedereen te vertrouwen is en dat je sommige dingen daarom beter niet kunt doen. Lena is hierin nog erg naïef. Haar opa verbiedt het haar om nog naar het landhuis te gaan, maar voor Lena is niet duidelijk waarom niet en ze gaat toch. Uiteindelijk hebben haar bezoekjes grote gevolgen voor haar. En wie is toch die mysterieuze beller waar haar opa telkens zo boos over wordt?
De eerste helft van het boek leest als een rustig opbouwend liefdesverhaal. Je verwacht dat er in het landhuis een knappe vrijgezel woont en dat Lena uiteindelijk nog lang en gelukkig zal leven met deze persoon. Ook leer je hierin de sociaal onhandige Lena kennen en hoe zij telkens worstelt met de ongeschreven sociale omgangsvormen. Dit laatste is goed in beeld gebracht, ik leefde helemaal mee met Lena. Doordat ik zelf ook autisme heb, herkende ik veel van mezelf in haar. Alleen ik heb niet het lef om ongevraagd in iemands zwembad te duiken.
Vanaf de tweede helft wordt het boek meer een thriller. Het sprookje waarover Lena fantaseert wordt een nachtmerrie. Ze wordt afgesneden van alles wat haar vertrouwd is. Om te overleven moet ze sterker zijn dan ze ooit had gedacht te kunnen zijn.
Anders dan de cover en de titel doen vermoeden, is dit boek geen sprookje. Het is eerder een thriller. Toch vind ik titel en cover wel bij het boek passen. Lena is gefascineerd door de toren en het raam met de draak. Door hierover te fantaseren en allerlei avonturen te verzinnen, kan ze ontsnappen aan de voor haar gecompliceerde buitenwereld. Het is bijna ironisch dat juist deze toren haar dwingt om uit haar veilige comfortzone te komen.
Ik vond het boek prettig lezen en vooral vanaf de tweede helft wilde ik heel graag weten hoe het verder gaat met Lena. Toch vond ik de eerste helft ook interessant om te lezen. Hoe worstelt zij zich iedere dag door het leven? Haar strijd om aan de sociale regels van de maatschappij te voldoen en om zich in de voor haar gecompliceerde buitenwereld staande te houden, worden goed weergegeven. Ik herkende veel situaties van haar.
Het boek heeft een afgerond verhaal. Toch ben ik wel nieuwsgierig hoe het verder zal gaan.
2
Reageer op deze recensie