Lezersrecensie
Een originele draai aan de klassieke fantasy queeste
Ik mocht dit boek lezen voor de groep Boeken toer lezen en recenseren van boeken van onbekende auteurs. Hiervoor mijn dank.
De draak van Walagra heeft veel weg van een klassiek fantasy verhaal in een middeleeuwse setting, waarbij de hoofdpersoon op een queeste gaat. Ook hier is geen moderne techniek. Niet omdat die nog moet worden uitgevonden, maar omdat door klimaatverandering en milieurampen de kennis hiervoor is verdwenen. Er zijn nog wel wat laatste resten, zoals een magische trein waarvan niemand meer weet hoe hij precies werkt en magisch steen.
Hoofdpersoon Rico groeit op in een klooster. Als lid van de Orde moet hij samen met de andere broeders via de Plank het evenwicht tussen goed en kwaad bewaren. Hiervoor hebben ze concentratiedrank nodig. Het belangrijkste ingrediënt van die drank is Mantelkruid en laat dat nu op zijn.
Om het Mantelkruid te halen moet Rico een gevaarlijke reis ondernemen. Een tocht door de noentries waar restanten van de grote uitputting van de aarde zichtbaar zijn. Hij moet ook samenwerken met een heks en ontmoet andere bijzondere personen en wezens. Gaandeweg leert hij dat niet alles of goed of fout is. Er is ook een groot grijs gebied.
De auteur geeft met dit boek een geheel eigen draai aan het klassieke verhaal van held redt prinses van gevaarlijke draak. Compleet met humor en personages die dusdanig anders zijn en anders reageren zodat stereotypering wordt voorkomen. De draak wordt op een haast natuurgetrouwe wijze beschreven, alsof je hem zo kunt tegenkomen. Eén van de leukste personages vond ik de heks Sterre. Haar karakter vormt een mooi contrast met dat van Rico.
Het enige minpunt dat ik kon vinden was dat de tekst op de pagina's niet netjes is uitgelijnd. Maar dat doet verder niets af aan het verhaal zelf.
In het dankwoord wordt nog even het boek Het portret van Marga Bruijnis genoemd. Een boek dat ik ook met veel plezier heb gelezen.
Wie houdt van fantasy verhalen in een middeleeuws aandoende setting, compleet met draken en een queeste zal dit boek zeker waarderen. Voor wie daar niet van houdt, of een keer iets wil uitproberen dat er niet al te veel van afwijkt, biedt dit boek meer dan genoeg vertier met scenes die meer de kant van de science fiction op gaan.
Dit boek vormt een mooi afgerond eerste deel van de avonturen van Rico en Sterre.
De draak van Walagra heeft veel weg van een klassiek fantasy verhaal in een middeleeuwse setting, waarbij de hoofdpersoon op een queeste gaat. Ook hier is geen moderne techniek. Niet omdat die nog moet worden uitgevonden, maar omdat door klimaatverandering en milieurampen de kennis hiervoor is verdwenen. Er zijn nog wel wat laatste resten, zoals een magische trein waarvan niemand meer weet hoe hij precies werkt en magisch steen.
Hoofdpersoon Rico groeit op in een klooster. Als lid van de Orde moet hij samen met de andere broeders via de Plank het evenwicht tussen goed en kwaad bewaren. Hiervoor hebben ze concentratiedrank nodig. Het belangrijkste ingrediënt van die drank is Mantelkruid en laat dat nu op zijn.
Om het Mantelkruid te halen moet Rico een gevaarlijke reis ondernemen. Een tocht door de noentries waar restanten van de grote uitputting van de aarde zichtbaar zijn. Hij moet ook samenwerken met een heks en ontmoet andere bijzondere personen en wezens. Gaandeweg leert hij dat niet alles of goed of fout is. Er is ook een groot grijs gebied.
De auteur geeft met dit boek een geheel eigen draai aan het klassieke verhaal van held redt prinses van gevaarlijke draak. Compleet met humor en personages die dusdanig anders zijn en anders reageren zodat stereotypering wordt voorkomen. De draak wordt op een haast natuurgetrouwe wijze beschreven, alsof je hem zo kunt tegenkomen. Eén van de leukste personages vond ik de heks Sterre. Haar karakter vormt een mooi contrast met dat van Rico.
Het enige minpunt dat ik kon vinden was dat de tekst op de pagina's niet netjes is uitgelijnd. Maar dat doet verder niets af aan het verhaal zelf.
In het dankwoord wordt nog even het boek Het portret van Marga Bruijnis genoemd. Een boek dat ik ook met veel plezier heb gelezen.
Wie houdt van fantasy verhalen in een middeleeuws aandoende setting, compleet met draken en een queeste zal dit boek zeker waarderen. Voor wie daar niet van houdt, of een keer iets wil uitproberen dat er niet al te veel van afwijkt, biedt dit boek meer dan genoeg vertier met scenes die meer de kant van de science fiction op gaan.
Dit boek vormt een mooi afgerond eerste deel van de avonturen van Rico en Sterre.
2
Reageer op deze recensie