Lezersrecensie
Om stil van te worden. Of juist niet.
Ik las dit boek voor de groep Boeken toer lezen van boeken van onbekende auteurs. Waarvoor dank.
In deze autobiografie beschrijft Dennis Biesma hoe het is om op te groeien en te leven bij de Jehova's Getuigen. Zoals hij aan het begin van het boek zegt, is het zijn verhaal en zijn versie van de werkelijkheid. Desalniettemin zullen er ongetwijfeld mensen zijn die zich in zijn verhaal herkennen.
In het boek volg je Dennis vanaf zijn vroegste jeugdherinneringen, door zijn schooltijd en tienerjaren, naar volwassen man en de persoon die hij nu is. Je wordt meegenomen naar zijn worsteling als klasgenoten op de basisschool vragen waarom hij niet mag trakteren op zijn verjaardag. Maar ook de hypocrisie van niet mogen roken, maar allerlei andere slechte dingen zijn wel toegestaan.
Zoals bij elke religie zijn er binnen de religieuze gemeenschap verschillende meningen over hoe streng of niet streng de leer moet worden uitgevoerd. Ook het verplicht langs de deuren gaan komt aan bod. Tegelijkertijd krijg je ook een inkijkje in hoe het leven als Jehova's Getuige werkelijk is. Er zijn veel regels en er is veel dat niet mag, maar uit alles blijkt dat Dennis opgroeit in een gezin waar van hem wordt gehouden. Het is niet alleen kommer en kwel. Bovendien weet hij niet beter, want contact met de buitenwereld wordt ontmoedigd.
De emotionele worsteling die Dennis doormaakt op het moment dat hij stopt met geloven kon ik goed invoelen. Hiervoor uitkomen betekent uitsluiting en geen contact meer met je familie en vrienden. Is dat het waard? Hoe lang houd je zo'n dubbelleven vol?
Ik ben zelf opgegroeid binnen de Nederlandse Hervormde Kerk, (nu onderdeel van de Protestantse Kerk Nederland) en herkende best wel een aantal dingen die in dit boek beschreven staan. Toch vind ik de Jehova's getuigen wel een extreme vorm die meer met regels dan met liefde te maken heeft. In dit boek worden daar talloze voorbeelden van gegeven.
Het boek is in een vlotte toegankelijke stijl geschreven. Dat maakt dat, ondanks het heftige onderwerp, het boek gemakkelijk te lezen is. Want heftig dat is het. Een emotionele rollercoaster die je een inkijk geeft in een hele enge wereld die van regels en elkaar in de gaten houden aan elkaar hangt. Dennis heeft heel goed beschreven hoe die wereld eruit ziet.
Ik hoop dat door dit boek bij velen de ogen zullen opengaan. Maar vooral dat het bij die ene persoon terechtkomt wiens leven daardoor positief zal veranderen.
In deze autobiografie beschrijft Dennis Biesma hoe het is om op te groeien en te leven bij de Jehova's Getuigen. Zoals hij aan het begin van het boek zegt, is het zijn verhaal en zijn versie van de werkelijkheid. Desalniettemin zullen er ongetwijfeld mensen zijn die zich in zijn verhaal herkennen.
In het boek volg je Dennis vanaf zijn vroegste jeugdherinneringen, door zijn schooltijd en tienerjaren, naar volwassen man en de persoon die hij nu is. Je wordt meegenomen naar zijn worsteling als klasgenoten op de basisschool vragen waarom hij niet mag trakteren op zijn verjaardag. Maar ook de hypocrisie van niet mogen roken, maar allerlei andere slechte dingen zijn wel toegestaan.
Zoals bij elke religie zijn er binnen de religieuze gemeenschap verschillende meningen over hoe streng of niet streng de leer moet worden uitgevoerd. Ook het verplicht langs de deuren gaan komt aan bod. Tegelijkertijd krijg je ook een inkijkje in hoe het leven als Jehova's Getuige werkelijk is. Er zijn veel regels en er is veel dat niet mag, maar uit alles blijkt dat Dennis opgroeit in een gezin waar van hem wordt gehouden. Het is niet alleen kommer en kwel. Bovendien weet hij niet beter, want contact met de buitenwereld wordt ontmoedigd.
De emotionele worsteling die Dennis doormaakt op het moment dat hij stopt met geloven kon ik goed invoelen. Hiervoor uitkomen betekent uitsluiting en geen contact meer met je familie en vrienden. Is dat het waard? Hoe lang houd je zo'n dubbelleven vol?
Ik ben zelf opgegroeid binnen de Nederlandse Hervormde Kerk, (nu onderdeel van de Protestantse Kerk Nederland) en herkende best wel een aantal dingen die in dit boek beschreven staan. Toch vind ik de Jehova's getuigen wel een extreme vorm die meer met regels dan met liefde te maken heeft. In dit boek worden daar talloze voorbeelden van gegeven.
Het boek is in een vlotte toegankelijke stijl geschreven. Dat maakt dat, ondanks het heftige onderwerp, het boek gemakkelijk te lezen is. Want heftig dat is het. Een emotionele rollercoaster die je een inkijk geeft in een hele enge wereld die van regels en elkaar in de gaten houden aan elkaar hangt. Dennis heeft heel goed beschreven hoe die wereld eruit ziet.
Ik hoop dat door dit boek bij velen de ogen zullen opengaan. Maar vooral dat het bij die ene persoon terechtkomt wiens leven daardoor positief zal veranderen.
2
Reageer op deze recensie