Geknutsel met DNA

In het Groot-Brittannië van de toekomst is perfectie te koop. Rijke ouders laten door het ministerie voor Genetische Perfectionering (G.E.P.) kinderen maken met perfect DNA, dus zonder genetische afwijkingen. Ook je kind op een popster laten lijken is mogelijk. Wie geen “schoon” DNA heeft is Onzuiver en moet als slaaf werken. G.E.P.s wonen in luxe wijken, Onzuiveren in getto’s. Alle Onzuiveren krijgen op hun zestiende een verplichte operatie om te voorkomen dat ze ooit kinderen krijgen.

Hoofdpersoon Mina Hart, de ik-persoon uit het boek, is een vijftienjarig Onzuiver meisje. Ze zit op dezelfde school als G.E.P. kinderen, maar de school is strikt in tweeën gedeeld. Het Onzuivere gedeelte is vervallen, het G.E.P. gedeelte ziet eruit als nieuw. Onzuiveren krijgen les in schoonmaken, nederig zijn, een moestuin bijhouden en koken. Tussen de middag moeten zij de maaltijd voor de G.E.P.s verzorgen. De G.E.P.s krijgen les in de meer traditionele schoolvakken, hoewel ook daar veel wordt gecensureerd.

Mina is met haar vader gevlucht en probeert nu in Regio 14 een nieuw leven op te bouwen. Angstvallig probeert ze haar bijzondere gave geheim te houden. Dat is echter niet zo makkelijk wanneer je geconfronteerd wordt met onrecht.

Mina sluit vriendschap met Angela en haar geadopteerde broer Daniel. Hij heeft ook een gave en dat schept een band tussen hem en Mina. Niet iedereen is daar even blij mee. En als Sebastian, een G.E.P. jongen verliefd blijkt op Mina wordt het helemaal ingewikkeld.

Na een dramatische gebeurtenis op school en door omstandigheden gedwongen besluit Mina om samen met Angela, Daniel en Sebastian te vluchten. Ze willen een gebied bereiken waar het Ministerie geen macht heeft. Onderweg moeten ze allesbeslissende keuzes maken en blijkt niet iedereen te vertrouwen.

Dit boek is het eerste deel uit een trilogie. Tot ongeveer tweederde van het boek gaat het over Mina’s leven als vijftienjarig Onzuiver meisje dat gewoon naar school gaat. Haar avonturen op school zijn zeker de moeite waard om te lezen. Soms zorgt dat voor een lach, maar vaker voor een gevoel van onmacht. Je wilt zo graag dat Mina beter wordt behandeld. Daarna is er een keerpunt en volg je Mina op haar vlucht voor het Ministerie. In dat gedeelte zit veel meer actie.

Het boek is redelijk een afgerond verhaal en is goed los te lezen. Toch merk je aan veel dingen dat dit het eerste deel van een trilogie is.

Onzuiveren worden als slaaf gebruikt, maar mogen tegelijkertijd geen kinderen krijgen. Na verloop van tijd zullen er dan steeds minder slaven zijn. Hoe het Ministerie dat gaat oplossen, blijft een raadsel. Misschien dat die vraag in het volgende deel wordt beantwoord.

Het personage van Mina vond ik goed uitgewerkt, de anderen blijven iets meer op de achtergrond.

Op de voorkant staat een dichtbebouwde stad met daarvoor het silhouet van een meisje. Midden op de voorkant staat het symbool dat Onzuiveren verplicht op hun kleding moeten dragen: een cirkel met een kruis, als herinnering aan het feit dat zij het kruis zijn dat de samenleving moet dragen.

De hele sfeer van het boek deed me denken aan De Hongerspelen van Suzanne Collins waarin eveneens een tienermeisje in opstand komt tegen de overheid.

Wil je meer weten over de wereld van Mina? Lees dan de G.E.P. files, korte novelles die horen bij de Onzuiverserie.