Dit boek zet je aan het denken over hoe wij met dieren omgaan

Ik zag dit boek voorbijkomen op de blog van Leesdame. Het raakte me zo dat ik het gekocht heb bij de lokale boekhandel. De cover verraadt eigenlijk al waarover het verhaal gaat. Je ziet een wezen dat eruit ziet als een kruising tussen een koe en een mens. Schitterend lichaam speelt zich af in een dystopische wereld waarin de mensheid is verdeeld in twee groepen: zij die eten en zij die gefokt worden om gegeten te worden.
De reden hiervoor is de uitbraak van een virus. Door dit virus is het eten van dierlijk vlees levensgevaarlijk geworden. Ook het in aanraking komen met een dier kan gevaarlijk zijn en daarom werden huisdieren massaal afgemaakt en zijn dierentuinen nu verlaten ruïnes. Het boek beschrijft ook hoe zo’n dierloze wereld er uit ziet. Deze scenes lijken een beetje uit een andere wereld te komen dan de rest van het boek, zoals het bestaan van dieren iets uit een andere tijd is geworden. Deze dierloze wereld en hoe het virus zich heeft verspreid is niet uitgebreid uitgewerkt, maar wel precies goed genoeg om de rest van het boek geloofwaardig te maken.
Hoofdpersoon Marcos Tejo werkt in de vleesindustrie. Voor de Transitie (zo wordt de overgang van dierlijk vlees naar menselijk vlees genoemd), werkte hij met koeien en varkens. Nu werkt hij met mensen. Alleen niemand noemt ze zo. Ze worden hoofden genoemd. En er zijn meer termen om te verhullen met welk product ze werkelijk te maken hebben.
Er is een hele industrie opgezet en voor zijn werk bezoekt Marcos elk aspect ervan. Van fokkerijen met dekhengsten en drachtige wijfjes tot laboratoriums, slachtlijnen en slagerijwinkels. Elk aspect waarvoor wij dieren en dierlijke producten houden en gebruiken wordt vertaald naar het voor consumptie en productie houden van mensenvlees.
Privé heeft Marcos het moeilijk. Hij doet zijn werk alleen omdat het goed betaald. Als hij van iemand een wijfje cadeau krijgt, om als particulier hoofd te houden, verzacht zijn blik.
Het boek is geschreven vanuit de derde persoon, op een wat afstandelijke manier. De gruwelijke details komen daardoor nog harder binnen. Het is eigenlijk dezelfde manier als waarop wij met dieren omgaan. Iedereen weet dat voor het stukje biefstuk op je bord een dier is gestorven, maar we denken er gewoon niet echt over na.
Dit boek is een keiharde confrontatie met hoe wij dieren gebruiken, maar door de gedetailleerde beschrijvingen is het niet geschikt voor mensen met een zwakke maag.
De titel van het boek slaat op een online spel dat het neefje en nichtje van de hoofdpersoon spelen. Het zet je aan het denken over wat dat precies is. In de wereld van Marcos heeft dat een gruwelijke betekenis gekregen.
Het hele boek is een aanklacht tegen de massaproductie in de vee-industrie en zet je aan het denken over wat het verschil is tussen dieren en mensen.