Lezersrecensie
Illegale activiteiten in de buurt van Saturnus
Ik heb dit boek geleend bij de lokale bibliotheek.
Titanium is het derde deel van de Zwijgende Aarde serie. Ieder boek is door een andere auteur of auteursduo geschreven, maar alle boeken spelen zich af in hetzelfde universum.
In de 24e eeuw heeft de mensheid kolonies op verschillende plekken in het zonnestelsel. De aarde is echter nog steeds het epicentrum, waar de macht ligt en alle belangrijke beslissingen worden genomen. Dan, vanuit het niets, is er opeens geen contact meer met de aarde. Vandaar de titel van de serie: de Zwijgende Aarde.
Titanium is het eerste boek dat ik van deze serie las. Een enkele keer kwam er een afkorting of begrip voorbij dat ik niet helemaal begreep, zoals de VAHA, maar afgezien daarvan was het boek heel goed los te lezen. Dat geldt ook voor het einde. Het is een mooi, afgerond verhaal dat ruimte openlaat voor meer. Ook leuk zijn de Nederlandse namen, zoals Nieuw-Schevenigen.
Hoofdpersoon Emmelie is op Titan gestrand, één van Saturnus manen. Daar is zo'n beetje alles te koop. Rijke mensen komen erheen om te surfen op de methaanzeeën, één van de vele kuuroorden te bezoeken en om te gokken. Het is echt het Las Vegas van de 24e eeuw. Men zoekt ook de mazen van de wet op om hun levensduur maximaal te verlengen. De hypocrisie speelt daarbij een hoofdrol. Hiermee wordt ook een parallel getrokken naar onze wereld, waarbij wij soms ook zeggen dat een ander iets moet laten wat we zelf wel doen.
Emmelie behoort niet tot de rijke groep die vakantie viert op Titan, dus moet ze werken voor haar geld. Ze krijgt een baantje als oogster van groenten. Dat baantje krijgt ze alleen omdat ze een “pure” is, iemand zonder implantaten. Sommige mensen hebben er namelijk veel geld voor over om te garanderen dat hun voedsel alleen door echte mensen is aangeraakt. Emmelie heeft ook een pratende polsband. Een geweldig ding. Ik ben echt een beetje verliefd erop.
De ontwikkeling van de relatie (of niet) tussen Niek en Emmelie vond ik wat cliché. Maar desalniettemin wel leuk uitgewerkt. De titel wordt later in het boek volkomen duidelijk en past ook goed bij het verhaal. Ook de cover, met daarop Saturnus en zijn ringen, past goed bij het boek.
Dit boek bevat van alles wat. Romantiek, mysterie, achtervolgingen, beschrijvingen van Titan, maar ook dat je gaat nadenken over sommige dingen hier op aarde. Ik geef het boek vier sterren.
Titanium is het derde deel van de Zwijgende Aarde serie. Ieder boek is door een andere auteur of auteursduo geschreven, maar alle boeken spelen zich af in hetzelfde universum.
In de 24e eeuw heeft de mensheid kolonies op verschillende plekken in het zonnestelsel. De aarde is echter nog steeds het epicentrum, waar de macht ligt en alle belangrijke beslissingen worden genomen. Dan, vanuit het niets, is er opeens geen contact meer met de aarde. Vandaar de titel van de serie: de Zwijgende Aarde.
Titanium is het eerste boek dat ik van deze serie las. Een enkele keer kwam er een afkorting of begrip voorbij dat ik niet helemaal begreep, zoals de VAHA, maar afgezien daarvan was het boek heel goed los te lezen. Dat geldt ook voor het einde. Het is een mooi, afgerond verhaal dat ruimte openlaat voor meer. Ook leuk zijn de Nederlandse namen, zoals Nieuw-Schevenigen.
Hoofdpersoon Emmelie is op Titan gestrand, één van Saturnus manen. Daar is zo'n beetje alles te koop. Rijke mensen komen erheen om te surfen op de methaanzeeën, één van de vele kuuroorden te bezoeken en om te gokken. Het is echt het Las Vegas van de 24e eeuw. Men zoekt ook de mazen van de wet op om hun levensduur maximaal te verlengen. De hypocrisie speelt daarbij een hoofdrol. Hiermee wordt ook een parallel getrokken naar onze wereld, waarbij wij soms ook zeggen dat een ander iets moet laten wat we zelf wel doen.
Emmelie behoort niet tot de rijke groep die vakantie viert op Titan, dus moet ze werken voor haar geld. Ze krijgt een baantje als oogster van groenten. Dat baantje krijgt ze alleen omdat ze een “pure” is, iemand zonder implantaten. Sommige mensen hebben er namelijk veel geld voor over om te garanderen dat hun voedsel alleen door echte mensen is aangeraakt. Emmelie heeft ook een pratende polsband. Een geweldig ding. Ik ben echt een beetje verliefd erop.
De ontwikkeling van de relatie (of niet) tussen Niek en Emmelie vond ik wat cliché. Maar desalniettemin wel leuk uitgewerkt. De titel wordt later in het boek volkomen duidelijk en past ook goed bij het verhaal. Ook de cover, met daarop Saturnus en zijn ringen, past goed bij het boek.
Dit boek bevat van alles wat. Romantiek, mysterie, achtervolgingen, beschrijvingen van Titan, maar ook dat je gaat nadenken over sommige dingen hier op aarde. Ik geef het boek vier sterren.
2
Reageer op deze recensie